Ernest Buchta: Różnice pomiędzy wersjami

|siły zbrojne = [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]

'''Ernest Buchta''' (ur. 24 września 1897 w [[Karvina|Karvinie]], zm. 27 września 1944 w [[Oflag VI B Dössel|Oflagu VI B Dössel]]) – [[major]] [[Oficer dyplomowany|dyplomowany]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany na dwuletni kurs 1931/1933 do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=63, 799}}. Z dniem 1 października 1933 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IV|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV]] w Łodzi. W październiku 1935 roku rozpoczął służbę w Dowództwie [[10 Dywizja Piechoty (II RP)|10 DywizjaDywizji Piechoty]] w Łodzi na stanowisku szefa sztabu. W grudniu 1938 roku rozpoczął staż liniowy w [[58 Pułk Piechoty (II RP)|58 Pułkupułku Piechotypiechoty]] w Poznaniu{{odn|Rybka|Stepan|2006|s=25}}.

W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 roku walczył na stanowisku szefa Oddziału IV Sztabu [[Armia „Modlin”|Armii „Modlin”]]. W niewoli, w [[Oflag VI B Dössel|Oflagu VI B Dössel]], pomagał w przygotowywaniu ucieczek. Zginął 27 września 1944 roku, gdy w nocy bombowce brytyjskie, mając za cel stację kolejową w Nörde, omyłkowo zrzuciły jedną bombę na obóz, zabijając 90 oficerów. Pochowany w grobowcu na cmentarzu w Dössel.