Anna Kalata: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Wargo32.exe (dyskusja | edycje)
m Aktualizacja linków zewnętrznych
Linia 27:
W 1999 została doradcą władz [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|Sojuszu Lewicy Demokratycznej]], przystąpiła także do tej partii. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach parlamentarnych w 2001]] bez powodzenia ubiegała się o mandat poselski z listy [[Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy|SLD-UP]] (dostała 2540 głosów). W 2002 wstąpiła do [[Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej|Samoobrony RP]], zostając ekspertem gospodarczym tej partii. Z jej ramienia w 2002 bezskutecznie kandydowała na urząd [[burmistrz]]a miasta i gminy [[Błonie (gmina)|Błonie]] (zdobyła 10,79% poparcia, zajmując czwarte miejsce spośród siedmiu kandydatów<ref>{{Cytuj stronę|url=http://wybory2002.pkw.gov.pl/wojt/t1/gw1/w14/p1432/g143201.html |tytuł=Serwis PKW – Wybory 2002|data dostępu=2017-04-29}}</ref>), w 2004 do [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]] (otrzymała 4051 głosów), a w 2005 do [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]] z [[Okręg wyborczy nr 20 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu podwarszawskiego]] (otrzymała 5513 głosów<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.wybory2005.pkw.gov.pl/SJM/PL/WYN/W5/20.htm |tytuł=Serwis PKW – Wybory 2005|data dostępu=2017-04-29}}</ref>).
 
Od 5 maja 2006 sprawowała urząd [[Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej|ministra pracy i polityki społecznej]] z ramienia Samoobrony RP<ref>{{Cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Annaanna-Kalatakalata-ministrem-pracy-i-polityki-spolecznej,wid,8298247,wiadomosc.html-6036891697554049a|tytuł=Anna Kalata ministrem pracy i polityki społecznej|opublikowany=wp.pl|data=5 maja 2006|data dostępu=2017-04-29}}</ref> w rządach [[Kazimierz Marcinkiewicz|Kazimierza Marcinkiewicza]] i [[Jarosław Kaczyński|Jarosława Kaczyńskiego]]. 26 września tego samego roku po odwołaniu [[Andrzej Lepper|Andrzeja Leppera]] podała się do dymisji<ref>{{Cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Annaanna-Kalatakalata-odchodzi-z-rzadu,wid,8523716,wiadomosc.html-6037393224372865a|tytuł=Anna Kalata odchodzi z rządu|opublikowany=wp.pl|data=26 września 2006|data dostępu=2017-04-29}}</ref>, jednak 16 października po odnowieniu koalicji [[Prawo i Sprawiedliwość|PiS]]-Samoobrona RP-[[Liga Polskich Rodzin|LPR]] ponownie mianowano ją ministrem. Funkcję tę pełniła do 13 sierpnia 2007, kiedy to została zdymisjonowana w związku z rozpadem koalicji rządzącej<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.money.pl/archiwum/wiadomosci_agencyjne/pap/artykul/prezydent;odwolal;ministrow;lpr;i;samoobrony,80,0,259152.html|tytuł=Prezydent odwołał ministrów LPR i Samoobrony|opublikowany=money.pl|data=13 sierpnia 2007|data dostępu=2017-04-29}}</ref>. Sprawując urząd ministra pracy, jednocześnie była przewodniczącą [[Trójstronna Komisja ds. Społeczno-Gospodarczych|Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.money.pl/archiwum/wiadomosci_agencyjne/pap/artykul/anna;kalata;-;byla;minister;pracy;i;polityki;spolecznej,4,0,259076.html|tytuł=Anna Kalata – była minister pracy i polityki społecznej|opublikowany=money.pl|data=13 sierpnia 2007|data dostępu=2017-04-29}}</ref> i członkinią [[Komisja Nadzoru Finansowego|Komisji Nadzoru Finansowego]]. We wrześniu 2007 zrezygnowała z członkostwa w Samoobronie RP i wycofała się z działalności politycznej.
 
W 2011 zamierzała startować do [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senatu]] z ramienia komitetu [[Unia Prezydentów – Obywatele do Senatu]], jednak jej kandydatura nie została zarejestrowana z powodu zbyt małej liczby ważnych podpisów<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/435163,PKW-Kalata-i-Krol-nie-moga-startowac-w-wyborach|tytuł=PKW: Kalata i Król nie mogą startować w wyborach|opublikowany=polskieradio.pl|data=9 września 2011|data dostępu=2017-04-29}}</ref>. W 2014 otwierała okręgową listę SLD-UP w wyborach do Europarlamentu, uzyskując 12&nbsp;920 głosów i nie zdobywając mandatu<ref>{{Cytuj stronę|url=http://pe2014.pkw.gov.pl/pl/wyniki/okreg/view/5/38 |tytuł=Serwis PKW – Wybory 2014|data dostępu=2017-04-29}}</ref>. Rok później była niezależną kandydatką do Senatu w jednym z okręgów warszawskich, zajmując ostatnie, 4. miejsce<ref>{{Cytuj stronę|url=http://parlament2015.pkw.gov.pl/351_Wyniki_Senat/0/0/45 |tytuł=Serwis PKW – Wybory 2015|data dostępu=2017-04-29}}</ref>.