Hilary Minc: Różnice pomiędzy wersjami

'''Hilary Minc''' (ur. [[24 sierpnia]] [[1905]] w [[Kazimierz Dolny|Kazimierzu Dolnym]], zm. [[26 listopada]] [[1974]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski ekonomista i polityk [[komunizm|komunistyczny]], od 1921 członek [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]]. W początkowym [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|okresie rządów PPR i PZPR]] był osobą faktycznie kierującą polityką gospodarczą państwa. Poseł do [[Krajowa Rada Narodowa|Krajowej Rady Narodowej]], na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] oraz na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I kadencji]], W grudniu 1944 kierownik resortu przemysłu [[Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego|PKWN]], następnie minister przemysłu (1944-1947), a w latach 1947–1949 minister przemysłu i handlu. Przewodniczący [[Centralny Urząd Planowania|Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego]] (1949–1954), od 1949 wiceprezes, a następnie [[Wiceprezes Rady Ministrów|I zastępca Prezesa Rady Ministrów]] (1949–1956). Był członkiem (od lipca 1944), członkiem tajnego [[Centralne Biuro Komunistów Polskich|Centralnego Biura Komunistów Polskich]] przy [[Komitet Centralny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego|KC WKP(b)]] (od 11 lipca 1944), członek [[Komisja Bezpieczeństwa KC PZPR|Komisji Bezpieczeństwa]] [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]], nadzorującej [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|aparat represji komunistycznych]] w Polsce. W latach 1949–1956 w najściślejszym kierownictwie PZPR (obok [[Bolesław Bierut|Bolesława Bieruta]] i [[Jakub Berman|Jakuba Bermana]]).