|
|miejsce śmierci =
|lata służby =
|siły zbrojne = [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]<br />[[Plik:Poland badge.jpg|30px]] [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie]]
|jednostki = [[82 Syberyjski Pułk Piechoty|1 Syberyjski Pułk Piechoty]]<br /> [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III]]<br /> [[8 Pułk Piechoty Legionów]]<br /> [[20 Dywizja Piechoty (II RP)|20 Dywizja Piechoty]]<br /> [[35 Pułk Piechoty (II RP)|35 Pułk Piechoty]]<br /> [[49 Huculski Pułk Strzelców]]<br /> [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X]]<br />[[1 Dywizja Grenadierów]]<br /> [[7 Brygada Kadrowa Strzelców]]<br />
|stanowiska = zastępca dowódcy pułku<br /> dowódca pułku piechoty<br /> szef sztabu okręgu korpusu<br /> [[dowódca piechoty dywizyjnej]]<br /> dowódca brygady piechoty<br />
|commons =
}}
'''Zygmunt Grabowski'''<ref>W ewidencji wojskowej figurował, jako Zygmunt '''II''' Grabowski, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.</ref> (ur. [[23 kwietnia]] [[1892]], zm. ?) – [[pułkownik]] [[Oficer dyplomowany|dyplomowany]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], kawaler [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]].
== Życiorys ==
Urodził się 2 października 1892<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.muzeumwp.pl/oficerowie/?letter=G&page=29|tytuł=Oficerowie|opublikowany=[[Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie]]|data dostępu=31 marca 2015}}</ref>. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Podczas [[Wojna polsko-bolszewicka|wojniewojny polsko-bolszewickiej]] 1920 w stopniu [[major]]a służył w szeregach [[82 Syberyjski Pułk Piechoty|1 Syberyjskiego Pułkupułku Piechotypiechoty]].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 roku i 287. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 32.</ref>. W 1923 roku, jako oficer przydzielony do Sztabu Generalnego, pełnił służbę w Sztabiesztabie [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III]] w Grodnie na stanowisku szefa Oddziału III<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1923 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1923 | strony = 81, 146 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157}}</ref>. 2 listopada 1923 roku został przydzielony do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie, w charakterze słuchacza III Kursu Doszkolenia. 15 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa [[20 Dywizja Piechoty (II RP)|20 Dywizji Piechoty]] w SłonimieSłonimiu
na stanowisko szefa sztabu. W czasie studiów w Wyższej Szkoły Wojennej oraz służby sztabowej pozostawał oficerem nadetatowym [[8 Pułk Piechoty Legionów|8 Pułkupułku Piechotypiechoty Legionów]] w Lublinie<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1924 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1924 | strony = 74, 140, 346|url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165}}</ref>. 3 maja 1926 roku został awansowany do stopnia [[podpułkownik]]a ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 24. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 124.</ref>. 5 maja 1927 roku został przeniesiony do [[35 Pułk Piechoty (II RP)|35 Pułkupułku Piechotypiechoty]] w Brześciu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1928 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1928 | strony = 51, 166| url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59431}}</ref>. 18 czerwca 1930 został powołany na stanowisko dowódcy [[49 Huculski Pułk Strzelców|49 Pułkupułku Piechotypiechoty Strzelców Kresowych]] w Kołomyi<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 206.</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1932 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1932 | strony = 20, 577| url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691}}</ref>. 21 grudnia 1932 roku awansował nado stopnia [[pułkownik]]a ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1938 roku został szefem sztabu [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X]] w Przemyślu.
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] 1939 i [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] przedostał się do Francji, wstąpił do [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie|Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie]] i został dowódcą piechoty dywizyjnej sformowanej 13 listopada 1939 [[1 Dywizja Grenadierów|1 Dywizji Grenadierów]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.stankiewicze.com/index.php/index.php?kat=31&sub=613|tytuł=1 Dywizja grenadierów w kampanii Francuskiej 1940 roku|opublikowany=stankiewicze.com|data dostępu=31 marca 2015}}</ref>. Po [[Kampania francuska 1940|kampanii francuskiej 1940]] przedostał się do Wielkiej Brytanii. Tam został dowódcą sformowanej 24 listopada 1940 w szkockim mieście [[Dunfermline]] [[7 Brygada Kadrowa Strzelców|7 Brygady Kadrowej Strzelców]] w składzie [[I Korpus Polski (PSZ)|I Korpusu]].
== Ordery i odznaczenia ==
| 