Ewa Winnicka: Różnice pomiędzy wersjami

Studiowała dziennikarstwo i amerykanistykę, ale zanim ją skończyła – trafiła do działu reportażu "[[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]]". Od [[1999 w literaturze|1999]] pracuje w "[[Polityka (tygodnik)|Polityce]]". Zajmuje się sprawami społecznymi, zwłaszcza polityką wobec dysfunkcyjnych rodzin i ochroną dzieci. Pisze także reportaże zagraniczne, m.in. o ataku na [[World Trade Center (1973–2001)|WTC]], o palestyńskiej [[Intifada|Intifadzie]] i gwałtownym kryzysie w [[City of London|londyńskim City]].

Dwukrotna laureatka nagrody [[Grand Press]]: w [[2005 w literaturze|2005]] i [[2008 w literaturze|2008]]<ref>[http://www.grandpress.pl/302,0,ewa-winnicka-nagrodzona-w-kategorii-publicystyka.html grandpress.pl]</ref>. Jej wydana w [[2011 w literaturze|2011]] reporterska książka pt. [[Londyńczycy (książka)|''Londyńczycy'']] ([[Wydawnictwo Czarne]]) została finalistką Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia.

Za reportaż ''Angole'' ([[2014 w literaturze|2014]]) została nominowana do [[Nagroda Literacka „Nike”|Nagrody Literackiej „Nike”]] [[2015 w literaturze|2015]] <ref>{{Cytuj stronę|url = http://culture.pl/pl/artykul/nominacje-do-nagrody-literackiej-nike-2015|tytuł = nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2015|autor = |data dostępu = 2015-07-26|opublikowany = culture.pl|język = }}</ref> oraz otrzymała Nagrodę Literacką dla Autorki Gryfia 2015<ref>{{Cytuj|tytuł=Ewa Winnicka najlepszą autorką|data dostępu=2016-05-23|opublikowany=www.nagrodagryfia.pl|url=http://www.nagrodagryfia.pl/Artykul.aspx?a=299}}</ref>. Wspólnie z [[Cezary Łazarewicz|Cezarym Łazarewiczem]] wydała książkę ''1968. Czasy nadchodzą nowe'' (Agora, Warszawa [[2018 w literaturze|2018]]).