Charków: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 50:
 
== Polacy w Charkowie ==
* Polacy (głównie z terenów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego) od początku stanowili poważny odsetek studiującej tu młodzieży, zwłaszcza po likwidacji polskich Uniwersytetów w Wilnie i Warszawie. Ich liczba sięgała nawet 1/3 wszystkich studiujących. W latach 90. XIX w. studiowało w Charkowie 55 Polaków na uniwersytecie i jeszcze więcej bo 170 w Instytucie Technologicznym.

* Studenci polscy skupieni byli w specjalnie powołanej Korporacji Polskiej, której przewodził [[Aleksander Malinowski (1869-1922)|Aleksander Malinowski]] – założyciel miejscowej organizacji PPS. W
* Charkowielekarze medycynęróżnych studiowałspecjalności: takżechirurg Stefan Kolumna Wigura, bez[[Władysław powodzeniaFrankowski]], patolog i epidemiolog – Włodzimierz Wysokowicz, internista oraz profesor i kierownik kliniki terapeutycznej – [[JózefTeodor PiłsudskiOpęchowski]], profesor Katedry Chirurgii Operacyjnej i dziekan Wydziału Lekarskiego – [[Julian Pęski]], farmakolog – [[Jan Stankiewicz]], patolog – [[Edward Żebrowski (lekarz)|Edward Żebrowski]] oraz neurolog i psychiatra – [[Władysław Dzierżyński]] (brat Feliksa). Studia medyczne odbył na Wydziale Lekarskim UCh [[Bolesław Szarecki]] - w czasie II wojny Naczelny Chirurg II Korpusu Polskiego w randze generała. Matematykę na Uniwersytecie Charkowskim studiował jeden z najwybitniejszych polskich matematyków specjalistów od rachunku prawdopodobieństwa [[Jerzy Spława-Neyman]]. Doktor na Uniwersytecie Charkowskim zrobił dr. Henryk Szczodrowski wybitny polski wenerolog w czasie II wojny światowej Szef Służby Zdrowia Polskich Sił zbrojnych we Francji w stopniu ppłk. WP. Lokalne władze otwarte były także na polskich naukowców, których zatrudniano na Uniwersytecie. Wśród pracujących tu znaleźli się:
 
* prawnicy: [[Ignacy Daniłowicz]], [[Aleksander Mickiewicz]] (brata Adama) oraz Jan Sobiestiański,
* matematycy: Grzegorz Hreczyna, Antoni Bonifacy Przeborski oraz [[Cezary Russjan]],
Linia 58 ⟶ 62:
* filozof Andrzej Dudrowicz (choć czasem określano go jako Serba),
* geograf [[Maurycy Pius Rudzki]],
 
* lekarze różnych specjalności: chirurg Stefan Kolumna Wigura, [[Władysław Frankowski]], patolog i epidemiolog – Włodzimierz Wysokowicz, internista oraz profesor i kierownik kliniki terapeutycznej – [[Teodor Opęchowski]], profesor Katedry Chirurgii Operacyjnej i dziekan Wydziału Lekarskiego – [[Julian Pęski]], farmakolog – [[Jan Stankiewicz]], patolog – [[Edward Żebrowski (lekarz)|Edward Żebrowski]] oraz neurolog i psychiatra – [[Władysław Dzierżyński]] (brat Feliksa).
* Na przełomie XIX i XX wieku Polacy stanowili czwartą najliczniejszą narodowość Charkowa.
* Założycielem Uniwersytetu w Charkowie był hrabia [[Seweryn Potocki]], którego upamiętnia tablica na bibliotece uniwersyteckiej. Wykładał na nim m.in. [[Aleksander Mickiewicz]] (brat Adama), który w latach 1849–1850 był dziekanem tutejszego wydziału prawa. Dyrektorem gimnazjum w Charkowie był m.in. [[Józef Korzeniowski (1797-1863)|Józef Korzeniowski]]. Lata szkolne spędził w Charkowie malarz [[Henryk Siemiradzki]], którego rodzina miała dwór w Pieczeniegach w pobliżu miasta.
* Kościół katolicki (obecnie [[Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie|Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]]), grupujący Polaków mieścił się przy ul. Małosumskiej<ref>http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_I/544.</ref> (obecnie Gogola).
* W Charkowie przez dwa semestry studiował medycynę [[Józef Piłsudski]], a następnie po zamieszkach w 1886 roku przeniósł się na uczelnię w [[Tartu]]<ref>[http://fakty.interia.pl/swiat/news-specjalna-mapa-charkowa-z-polskimi-watkami-na-euro,nId,917062. Specjalna mapa Charkowa z "polskimi wątkami" na Euro - fakty.interia.pl<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
* W 1940 roku w piwnicach więzienia NKWD w Charkowie zamordowano strzałem w tył głowy 3739 polskich jeńców z obozu w [[Starobielsk]]u, których następnie pogrzebano w Piatichatkach, gdzie obecnie znajduje się [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie]]. Miejsce zbrodni upamiętnia dziś tablica pamiątkowa<ref>http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/tablica-ku-pamieci-polskich-oficerow-na-gmachu-nkwd,75474.html.</ref>.
* W charkowskiej [[Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie|Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] znajduje się popiersie [[Konstanty Gorski|Konstantego Gorskiego]], kompozytora i pedagoga, który był m.in. jednym z twórców stowarzyszenia „Dom Polski” w Charkowie.
 
== Miasta partnerskie ==
Polskim bywalcom uniwersytetu [[Marian Karol Dubiecki]] poświęcił cały rozdział swojej książki [[Na kresach i za kresami]].
 
Linia 121 ⟶ 133:
 
== Polacy w Charkowie ==
* Na przełomie XIX i XX wieku Polacy stanowili czwartą najliczniejszą narodowość Charkowa.
* Założycielem Uniwersytetu w Charkowie był hrabia [[Seweryn Potocki]], którego upamiętnia tablica na bibliotece uniwersyteckiej. Wykładał na nim m.in. [[Aleksander Mickiewicz]] (brat Adama), który w latach 1849–1850 był dziekanem tutejszego wydziału prawa. Dyrektorem gimnazjum w Charkowie był m.in. [[Józef Korzeniowski (1797-1863)|Józef Korzeniowski]]. Lata szkolne spędził w Charkowie malarz [[Henryk Siemiradzki]], którego rodzina miała dwór w Pieczeniegach w pobliżu miasta.
* Kościół katolicki (obecnie [[Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie|Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]]), grupujący Polaków mieścił się przy ul. Małosumskiej<ref>http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_I/544.</ref> (obecnie Gogola).
* W Charkowie przez dwa semestry studiował medycynę [[Józef Piłsudski]], a następnie po zamieszkach w 1886 roku przeniósł się na uczelnię w [[Tartu]]<ref>[http://fakty.interia.pl/swiat/news-specjalna-mapa-charkowa-z-polskimi-watkami-na-euro,nId,917062. Specjalna mapa Charkowa z "polskimi wątkami" na Euro - fakty.interia.pl<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
* W 1940 roku w piwnicach więzienia NKWD w Charkowie zamordowano strzałem w tył głowy 3739 polskich jeńców z obozu w [[Starobielsk]]u, których następnie pogrzebano w Piatichatkach, gdzie obecnie znajduje się [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie]]. Miejsce zbrodni upamiętnia dziś tablica pamiątkowa<ref>http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/tablica-ku-pamieci-polskich-oficerow-na-gmachu-nkwd,75474.html.</ref>.
* W charkowskiej [[Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie|Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] znajduje się popiersie [[Konstanty Gorski|Konstantego Gorskiego]], kompozytora i pedagoga, który był m.in. jednym z twórców stowarzyszenia „Dom Polski” w Charkowie.
 
== Miasta partnerskie ==
<div style="-moz-column-count:2; column-count:2;">
* {{flaga|LTU}} [[Kowno]]