Okręty podwodne typu 207: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Matrek (dyskusja | edycje)
Matrek (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika Matrek (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Paweł Ziemian BOT.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 67:
 
== Opis ==
Okręty są konstrukcji jednokadłubowej. Z uwagi na niewielkie rozmiary zdecydowano się na konstrukcję jednoprzedziałową – bez podziału na przedziały wodoszczelne<ref name=ntw67 />. W części dziobowej znajdują się miejsca do spania dla załogi oraz 8 [[wyrzutnia torpedowa|wyrzutni torped]]. Bezpośrednio za częścią mieszkalną znajduje się kuchnia okrętowa. W części centralnej są stanowiska sterowania okrętem, dowodzenia i kierowania jego walką. Nad nią zabudowany jest kiosk, z odkrytym pomostem. W części rufowej znajdują się mechanizmy napędowe i maszynownia oraz ubikacja, umywalnia i chłodnia<ref name=ntw67 />. Główne [[zbiornik balastowy|zbiorniki balastowe]] znajdują się na [[dziób jednostki pływającej|dziobie]] i [[rufa|rufie]]. Dwie pary sterów głębokości znajdują się na kadłubie na dziobie oraz na rufie, w podwodnej części kadłuba. Dziobowe stery głębokości są chowane wewnątrz kadłuba; rufowe osadzone są na stałe. Ostatni zbudowany okręt „Svenner” miał kadłub przedłużony o półtora metra, ze względu na wyposażenie go w dodatkowy peryskop<ref name=ntw67 />.
 
Uzbrojenie stanowi 8 torped w wyrzutniach kalibru 533 mm – okręty nie przenoszą zapasowych torped z uwagi na brak miejsca<ref name=ntw67 />. Początkowo stosowano amerykańskie torpedy [[Torpeda Mark 16|Mk&nbsp; 16]] z(o systememnapędzie „Navol” używające skoncentrowanego [[Nadtlenek wodoru|nadtlenku wodoru]] jako paliwa<ref>Robert Gannon: ''Hellions of the Deep'', s. 46</ref>,cieplnym) i elektryczne torpedy [[Torpeda Mark 37|Mk 37 Mod 0]] (elektryczne)<ref name=ntw69>W. Zawadzki, ''Okręty...'', s. 69.</ref>. Od 1972 wprowadzono nowsze szwedzkie torpedy [[Torpeda Tp 61|Tp 61]] kalibru 533 mm do zwalczania celów nawodnych, a od 1976 amerykańskie torpedy [[Torpeda Mark 37|Mark NT37C]] kalibru 482 mm o [[monopropelant]]emnapędzie [[Ottotermicznym II (monopropelant)|OttoOTTO II]] –, do zwalczania głównie okrętów podwodnych. Do strzelania tymi torpedami potrzebne są wkładki redukcyjne w wyrzutni<ref name=ntw69 />.
 
Do poszukiwania i śledzenia celów służy przede wszystkim system pasywny hydrolokacyjny SPS M1H firmy Krupp Atlas, pierwszej powojennej niemieckiej generacji. W jego skład wchodził [[sonar]] średniej częstotliwości i [[hydrofon]]y<ref name=ntw70 />. Na przełomie lat 60 XX w. i 70 XX w. zintegrowano go z norweskim skomputeryzowanym systemem dowodzenia Kongsberg MSI-70U. System ten dawał możliwość śledzenia kilkunastu celów i wypracowania danych do ataku. Obsługuje go dwóch operatorów na zdublowanych konsolach<ref name=ntw70 />. Wyposażenie uzupełniał [[radar]] nawigacyjny Thomson CSF Calypso II i urządzenie ostrzegania przed opromieniowaniem<ref name=ntw67 />.
Linia 191:
<!-- ============================================================ -->
* Wojciech Zawadzki: ''Okręty podwodne Typu 207'' w: [[nowa Technika Wojskowa]] nr 7/2002
* {{Cytuj książkę|odn=tak|nazwisko=Gannon|imię=Robert|tytuł=Hellions of the Deep The Development of American Torpedoes in World War II|wydawca=Penn State University|data=1996|isbn=0-271-01508-X}}
 
{{Okręty podwodne typu 207}}