Stefan Kisielewski: Różnice pomiędzy wersjami

|imię i nazwisko org = Kisiel

Po 1989 roku po nieporozumieniach z redakcją „Tygodnika Powszechnego”, która zaczęła cenzurować jego felietony, odmówił dalszego publikowania swoich tekstów w tym tygodniku i przeniósł się na łamy „[[Wprost]]”, gdzie zgodził się na udzielanie krótkich wywiadów, komentując aktualne wydarzenia. Równocześnie, od marca 1988 aż do 2 września 1991 nagrywał cotygodniowe felietony ''Kisiel prosto z Warszawy'' dla polonijnej audycji radiowej w rozgłośni [[WPNA]] w [[Chicago]], których [[Stenogram|stenogramy]] były bieżąco przedrukowywane w lokalnym „[[Dziennik Związkowy|Dzienniku Związkowym]]” i które w całości zostały opublikowane w Polsce w 2016<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Stefan Kisielewski |tytuł = Dzienniki okresu transformacji |data = 2016 |isbn = 978-83-64599-21-7 |opis = Nieznane felietony Kisiela (1988–91) odnalezione za Atlantykiem |miejsce = Warszawa |wydawca = Fijorr Publishing |s = s. 437}}</ref>. W 1990 ustanowił doroczną [[nagroda Kisiela|Nagrodę Kisiela]], przyznawaną najpierw przez niego samego, a po jego śmierci przez kapitułę złożoną z jego syna [[Jerzy Kisielewski|Jerzego]] i laureatów z lat poprzednich.