Wschowa: Różnice pomiędzy wersjami

Miejscowość znajduje się na pograniczu [[Wielkopolska|Wielkopolski]] i [[Śląsk]]a. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1136, kiedy została wymieniona w [[bulla|bulli]] [[papież]]a [[Innocenty II|Innocentego II]] jako wieś [[Biskupi gnieźnieńscy|arcybiskupów gnieźnieńskich]]. Położenie miasta na szlakach handlowych z [[Poznań|Poznania]] do [[Głogów|Głogowa]] oraz [[Czechy|Czech]] spowodowało jego szybki rozwój w tamtym okresie. Miastem rządzili wtedy książęta śląscy. W 1343 roku [[król]] [[Kazimierz III Wielki]] przyłącza ponownie miasto do Polski, aby w latach 1345 i 1349 obdarzyć je [[przywilej]]ami miasta królewskiego. Wschowa jako siedziba osobnej ziemi (powiatu), stała się również siedzibą sądów szlacheckich: ziemskiego i grodzkiego, które przetrwały do rozbiorów<ref>M. Pawlikowski, ''Sądownictwo grodzkie w przedrozbiorowej

2012.</ref>. Na podstawie wydanego w roku 1404 prawa w mieście powstajepowstała [[mennica]] działająca do ok. 1655-59. Miasto było znanym ośrodkiem [[sukiennictwo|sukiennictwa]], działały też liczne warsztaty [[Złotnictwo|złotnicze]], [[garncarstwo|garncarskie]], [[szewstwo|szewskie]] i [[Konwisarstwo|konwisarskie]]. W wiekach XVI i XVII miasto było ośrodkiem [[luteranizm]]u{{fakt}}. [[XVII wiek]] to okres dalszego rozwoju miasta., Wtedywówczas Włoch Niccolo Bacaralli założył tu pierwszą w Polsce [[Manufaktura|manufakturę]] farbiarską{{r|onet20180319}}.

W 1633 [[Starosta grodowy|starosta]] Hieronim Radomicki zbudował poza obrębem murów miejskich "Nowe Miasto", które w 1642 otrzymało miejskie [[prawo magdeburskie]]., Posiadałaposiadało także samodzielny [[ratusz]], [[samorząd]], szpital i szkołę. 13 lutego 1706 pod Wschową, między wsiami [[Dębowa Łęka]] i [[Osowa Sień]], w czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]], odbyła się [[Bitwa pod Wschową|bitwa]] między siłami [[Szwecja|szwedzkimi]] a armiami [[Saksonia|Saksonii]] i [[Rosja|Rosji]], w której Szwedzi odnieśli zdecydowane zwycięstwo. W [[XVIII wiek]]u często rezydowali tu królowie [[August II Mocny|August II]] i [[August III Sas|August III]], a także obradował [[Senat (I Rzeczpospolita)|senat]]. W tym czasie Wschowa pełniła rolę drugiej, "nieoficjalnej" stolicy Polski{{r|onet20180319}}.

W 1793 r. w wyniku [[II rozbiór Polski|II rozbioru Polski]] Wschowa została wcielona do [[Królestwo Prus|Królestwa Prus]] i przyłączona do Śląska. W okresie 1807–1815 należała do Księstwa Warszawskiego, a następnie znów do Prus. Pod zaborem pruskim wybudowano drogi i [[linia kolejowa|linię kolejową]]. W 1881 r. rozpoczęła pracę niedziałająca już [[cukrownia]]. W 1905 r. w mieście mieszkało 7452&nbsp;osób, w tym 86,2% Niemców, 10,1% Polaków i 2,5% Żydów. Ewangelicy stanowili 53,3% ludności, zaś katolicy – 43%.<ref>Na podstawie danych ze spisu powszechnego z 1905 r., według deklarowanego języka ojczystego i religii; część ludności zadeklarowała więcej niż jeden język ojczysty; wliczono 538 mężczyzn odbywających w mieście służbę wojskową – ''Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Heft V., Provinz Posen, Berlin 1908''.</ref>

Ze względu na przewagę ludności niemieckiej w mieście, po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] pozostało ono w granicach Niemiec, administracyjnie przyjmując postać [[enklawa|enklawy]] – [[Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska|Marchii Granicznej Poznań-Prusy Zachodnie]] (''Grenzmark Posen-Westpreußen''). W roku 1938 Wschowa została włączona do prowincji śląskiej. W czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 r. pod Wschowę dotarły oddziały [[Wojsko Polskie (II RP)|wojskaWojska polskiegoPolskiego]], które ostrzelały miasto ([[wypad na Wschowę]]).

W latach 1945-54 siedziba wiejskich gmin [[gmina Wschowa-Południe|Wschowa-Południe]] i [[gmina Wschowa-Północ|Wschowa-Północ]]. W latach 1999-2001 miasto znajdowało się w powiecie nowosolskim.