Miecz i Pług: Różnice pomiędzy wersjami

'''Miecz i Pług''' (właściwie: '''Ruch „Miecz i Pług”''') – [[konspiracja|konspiracyjna]] organizacja polityczno-wojskowa, utworzona w [[1939]] w [[Warszawa|Warszawie]] przez działaczy chrześcijańsko-narodowych, m.in. księdza [[Leon Poeplau|Leona Poeplaua (ps. „Wolan”)]] i [[Albin Białobrzeski|Albina Białobrzeskiego]]. Od przełomu lat 1939 i 1940, członkiem ścisłego kierownictwa był też [[Władysław Byszek]] (w „Mieczu i Pługu” od początku jego działalności). W 1940, w związku z rozwojem organizacji, utworzony został jej pion wojskowy pod nazwą [[Armia Podziemna]]; zmianie uległa też nazwa na [[Zjednoczone Organizacje Ruchu „Miecz i Pług”]]. Najsilniejsze ogniwa MiP działały w Warszawie i okolicy, na [[Podlasie|Podlasiu]], [[Pomorze|Pomorzu]] i w [[Dystrykt krakowski|krakowskiemDystrykcie krakowskim]]. Łącznie w organizacji było kilka tysięcy osób.

„Miecz i Pług” prowadził głęboki [[wywiad (instytucja)|wywiad]] antyniemiecki i antykomunistyczny (siatka wywiadowcza okręgu pomorskiego zdobyła informacje o [[III Rzesza|niemieckim]] doświadczalnym ośrodku rakietowym [[Fieseler Fi 103|V-1]] w [[Peenemünde]]). „Miecz i Pług” postulował stworzenie „nowego Polaka” i „nowej Polski” – powojenna [[Polska]] miała stać się osią przyszłego „Imperium Słowiańskiego”, które miało być imperium kolonialnym, składającym się z obszarów od [[Morze Bałtyckie|Morza Bałtyckiego]] do [[Morze Czarne|Czarnego]]. Granice Polski miały być rozszerzone o tereny zachodnie, do Polski trafić miały tereny do [[Odra|Odry]], [[Prusy Wschodnie]], [[Gdańsk]] oraz [[Śląsk]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Rafał Sierchuła | tytuł = Miecz i pług | czasopismo = Dodatek historyczny IPN | wydawca = [[Nowe Państwo (czasopismo)|Nowe Państwo]]/[[Instytut Pamięci Narodowej]] | url = http://ipn.gov.pl/zasoby-cyfrowe/dodatki-historyczne-do-prasy/miecz-i-plug}} ([http://www.panstwo.net/41-smierc-jest-zaplata-za-zdrade-historia-organizacji-%E2%80%9Emiecz-i-plug%E2%80%9D kopia s. VI]).</ref>. W ramach „Miecza i Pługa” funkcjonowała organizacja [[Związek Kobiet Czynu]].

Po likwidacji przez [[Niemcy (naród)|Niemców]] autentycznych przywódców nowymi szefami organizacji zostali [[Anatol Słowikowski]] (przewodniczący Rady Naczelnej) i [[Zbigniew Grad]], którzy najprawdopodobniej byli agentami [[Gestapo]]{{fakt|data=2013-05}}. Bezpośrednią przyczyną wyboru nowych przywódców było aresztowanie księdza Poeplaua. Późną wiosną 1943 przekazali oni Niemcom pisemną propozycję współpracy. Miała ona dotyczyć m.in. odciążenia administracji niemieckiej przez zastąpienie jej administracją polską oraz utworzeniautworzenie wspólnego frontu do walki z [[Leninizm|bolszewizmem]]. Tezę o kolaboracji Grada i Słowikowskiego potwierdzają m.in. memoriał do [[Adolf Hitler|Hitlera]] i list do ambasady [[Cesarstwo Wielkiej Japonii|japońskiej]] w [[Berlin]]ie. W pismach tych powstałych w 1943 działacze ruchu złożyli propozycję współpracy na gruncie walki z bolszewizmem. [[Heinrich Himmler]] zlekceważył tę propozycję z uwagi na znikome znaczenie „Miecza i Pługa” w polskiej konspiracji<ref>{{Cytuj stronę | url = http://ioh.pl/artykuly/pokaz/polacy-po-stronie-niemcw,1052/ | tytuł = Polacy po stronie Niemców | autor = Jarosław Gdański | praca = Inne Oblicza Historii | opublikowany = [[Wiedza i Życie]] | data dostępu = 2013-04-26}}</ref>. „Miecz i Pług” wysłał też memoriał do [[Delegatura Rządu na Kraj|Delegatury Rządu na Kraj]], pisząc „Polska Racja Stanu nie wyklucza zawierania sojuszów [...] z tą lub tamtą stroną, grupą mocarstw, jeśli tylko dobro Rzeczypospolitej tego wymaga”.