Walter Ulbricht: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m infobox |
m poprawa linków, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 23:
Urodził się w [[Lipsk]]u w [[Niemcy|Niemczech]] w rodzinie rzemieślniczej, jako syn krawca. Sam przez jakiś czas odbywał praktykę czeladniczą u stolarza. Dość wcześnie związał się z kółkami [[Marksizm|marksistowskimi]] i w wieku dziewiętnastu lat wstąpił do [[Socjaldemokratyczna Partia Niemiec|Socjaldemokratycznej Partii Niemiec]] (SPD). Związał się też z radykalnym [[Związek Spartakusa|Związkiem Spartakusa]]. Był także jednym z założycieli [[Komunistyczna Partia Niemiec|Komunistycznej Partii Niemiec]] (KPD) w 1918 roku. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył na froncie wschodnim, dwukrotnie dezerterując. Po wojnie znów włączył się w działalność partii komunistycznej i w 1923 roku został członkiem jej Komitetu Centralnego. Z ramienia tej partii uzyskał mandat deputowanego do [[Reichstag]]u. Był członkiem parlamentu do roku 1933, czyli do końca istnienia [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]]. Kierował partyjnymi okręgami KPD [[Berlin]], [[Brandenburgia (prowincja)]], [[Łużyce]] i [[Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska]].
Po przejęciu władzy w Niemczech przez
Komuniści z Ulbrichtem na czele szybko przejęli kontrolę nad SED. Po utworzeniu na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej [[Niemiecka Republika Demokratyczna|Niemieckiej Republiki Demokratycznej]] (NRD), Ulbricht objął stanowisko wicepremiera (11 października 1949 roku). W 1950 roku został sekretarzem generalnym SED, czyli praktycznie przejął władzę w państwie<ref name=WB1>Wolfgang Benz, Hermman Graml (1986), ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 371-372.</ref>. Po przejęciu władzy Ulbricht przystąpił do wprowadzania w życie stalinowskich wzorów ustrojowych. Rozpoczęto [[kolektywizacja|kolektywizację]] rolnictwa i rozbudowę przemysłu<ref name="WB1"/><ref>Martin Kitchen, ''A History Of Modern Germany 1800-2000'', Blackwell, 2006, s. 328.</ref>. Pod jego rządami na arenie międzynarodowej głoszono hasła zjednoczenia Niemiec pod rządami komunistów. W 1951 roku Ulbricht wezwał mieszkańców [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|Zachodnich Niemiec]] do występowania przeciwko [[Stany Zjednoczone|Stanom Zjednoczonym]] i podjęcia strajku generalnego.
Kiedy w 1960 roku zmarł prezydent NRD [[Wilhelm Pieck]], zniesiono urząd prezydenta i powołano w jego miejsce Radę Państwa, na której czele stanął Ulbricht. Został w ten sposób formalnie głową państwa. W 1961 roku nakazał wzniesienie muru, który przedzielił Berlin. Miał on uniemożliwić mieszkańcom NRD ucieczki na Zachód<ref>Kempe, Frederick (2011). ''Berlin 1961''. Penguin Group (USA). s. 345. {{ISBN|0-399-15729-8}}.</ref>. Na VI Kongresie partii w 1963 roku przedstawił nowy plan reform gospodarczych, które miały zapewnić dynamikę rozwojowi gospodarczemu kraju. Nowa polityka złamała podwaliny starego systemu stalinowskiego, a nawet wprowadziła pewne elementy [[kapitalizm]]u<ref>Wolfgang Benz, Hermman Graml (1986), ''iglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 427.</ref>. Był
W 1971 roku zrezygnował z funkcji I sekretarza SED. Na stanowisku zastąpił go [[Erich Honecker]]<ref>Wolfgang Benz Hermman Graml (1986), ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 462-463.</ref>. Do końca życia pozostawał na reprezentacyjnym stanowisku przewodniczącego Rady Państwa NRD. Zmarł w Berlinie w 1973 roku.
| |||