Jerzy Bafia: Różnice pomiędzy wersjami

W kwietniu 1945 przystąpił do [[Organizacja Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego|Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego]], z którą w lipcu 1948 wszedł w skład [[Związek Młodzieży Polskiej|Związku Młodzieży Polskiej]]<ref name=BS>[http://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000003766&find_code=SYS&local_base=ARS10 Profil na stronie Biblioteki Sejmowej]</ref>. W 1950 ukończył studia prawnicze na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawa]] [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]<ref>{{ludzie nauki|57871|Jerzy Bafia}}</ref>. Po 1950 został sędzią Sądu Powiatowego w [[Kraków|Krakowie]], później awansował do tamtejszego Sądu Wojewódzkiego, następnie został prezesem Sądu Wojewódzkiego w [[Warszawa|Warszawie]]. Oficjalnie w 1954 delegowany do [[Sąd Najwyższy (Polska)|Sądu Najwyższego]], w rzeczywistości już rok wcześniej orzekał w tajnej sekcji Sądu Najwyższego wydającej m.in. wyroki śmierci wobec przeciwników politycznych władzy komunistycznej. W 1955 skierowany do pracy w [[Ministerstwo Sprawiedliwości (Polska)|Ministerstwie Sprawiedliwości]], gdzie do 1969 pełnił m.in. funkcję dyrektora departamentu prawno-organizacyjnego<ref>Maria Stanowska, [[Adam Strzembosz]], ''Sędziowie warszawscy w czasie próby 1981–1988'', Warszawa 2005, s. 30, {{ISBN|838907883X}}</ref>. W 1963 został sekretarzem generalnym [[Zrzeszenie Prawników Polskich|Zrzeszenia Prawników Polskich]], zasidałzasiadał w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Prawa Karnego, w 1970 wiceprezydentem Międzynarodowego Zrzeszenia Prawników Demokratów<ref name=BS />. Od 1970 był także profesorem prawa na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1969–1972 szef [[Kancelaria Sejmu|Kancelarii Sejmu]], a następnie poseł na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VI kadencji|VI]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji|VII]] kadencji w latach 1972–1980 z ramienia [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. W latach 1971–1972 dziekan [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego|Wydziału Prawa i Administracji]] [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytetu Śląskiego]]. W latach 1972–1976 [[Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego|pierwszy prezes Sądu Najwyższego]]. Od 1975 do 1981 zasiadał w Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR. Od marca 1976 do czerwca 1981 minister sprawiedliwości w rządach [[Rząd Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha|Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha]] oraz [[Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego|Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego]].