Język irlandzki: Różnice pomiędzy wersjami

| kraj, region1=[[Irlandia]] (głównie zachodnia) i inne

| liczba= około 140 tysięcy (język ojczysty)<br />około 1,77 miliona (podstawowa znajomość)

| rodzina=[[Języki indoeuropejskie]]<br />*[[Języki celtyckie]]<br />**[[Języki goidelskie]] (q-celtyckie)<br />***Język irlandzki

| rodzaj=[[alfabet łaciński|łacińskie]]

Począwszy od XVII wieku, głównie z powodu utraty przez [[Irlandia|Irlandię]] suwerenności na rzecz [[Anglia|Anglii]], literatura w języku irlandzkim zaczęła zanikać, a wraz z nią ów sztuczny literacki język. Prowadzone przez [[Anglicy|Anglików]] próby zniszczenia całej kultury irlandzkiej (m.in. poprzez wprowadzenie szkolnictwa angielskiego) przyczyniły się też do powolnego upadku mówionych dialektów irlandzkich. Dzieła dopełnił [[Wielki głód w Irlandii (1845–1849)|wielki głód]] spowodowany zarazą ziemniaczaną w latach 1846-1848, kiedy wielu [[Irlandczycy|Irlandczyków]] opuściło ojczyznę, udając się za ocean. Prawdopodobnie jeszcze w 1600 roku język irlandzki był jedynym środkiem komunikacji na całej wyspie z wyjątkiem głównych, opanowanych przez Anglików ośrodków miejskich na wschodnim wybrzeżu. W 1851 roku pierwszy powszechny spis ludności ujawnił, że językiem tym posługuje się niespełna jedna czwarta mieszkańców wyspy. Byli to głównie ubodzy wieśniacy, nieumiejący czytać i pisać.

 

 

W 1998 irlandzki stał się językiem urzędowym w [[Irlandia Północna|Irlandii Północnej]].

{{Języki celtyckie}}

{{Języki Unii Europejskiej}}

{{Kontrola autorytatywna}}