Nana Muschuri: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Dopisałem: W 1966 roku w Kanadzie wydała francuskojęzyczny album "Nana Mouskouri: Un canadien errant" z francuską wersją piosenki "Guantanamera", którą w kolejnych latach wykonywała również w wersji oryginalnej i w duetach, m.in. z Joe Dassin, Julio Iglesiasem i Francis Lalannes. Usunąłem zdanie:Album zawiera najsłynniejsze wykonanie piosenki "Guantanamera".
Linia 36:
W 1958 spotkała greckiego kompozytora i producenta Manosa Hadjidakisa, który oczarowany jej głosem, został jej mentorem i kompozytorem. W 1959 wzięła udział w Festiwalu Piosenki Greckiej, gdzie jej piosenka "Kapou Iparchi Agapi Mou" zdobyła pierwsze miejsce. W kolejnych latach jej piosenki także zdobywały wysokie pozycje w tym festiwalu. W 1961 wykonała ścieżkę dźwiękową do niemieckiego filmu dokumentalnego o Grecji. Pochodzi z niego niemieckojęzyczny utwór "Weisse Rosen aus Athen", który stał się hitem na niemieckim rynku muzycznym, osiągając nakład miliona sprzedanych singli.
 
W 1962 spotkała amerykańskiego producenta [[Quincy Jones|Quincy'ego Jonesa]], z którym nagrała album ''The Girl from Greece Sings'' podczas sesji w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. W 1963 opuściła Grecję, by zamieszkać na stałe w [[Paryż]]u. W tymże roku wystąpiła na konkursie Eurowizji w [[Luksemburg]]u wykonując piosenkę "A' Force de Prier". Utwór ten stał się międzynarodowym przebojem, dzięki któremu zdobyła nagrodę Grand Prix du Disque we Francji. W 1965 nagrała angielskojęzyczną płytę ''Nana Sings'', która przykuła uwagę producenta [[Harry Belafonte|Harry'ego Belafonte]], z którym odbyła tournée w 1966. W 1966 roku w [[Kanada|Kanadzie]] wydała francuskojęzyczny album "''Nana Mouskouri: Un canadien errant"'' z francuską wersją piosenki "[[Guantanamera]]", którą w kolejnych latach wykonywała również w wersji oryginalnej i w duetach, m.in. z [[Joe Dassin]], [[Julio Iglesias|Julio Iglesiasem]] i Francis Lalannes. Jej kolejny francuskojęzyczny album ''Le Jour Ou` la Colombe'' z 1967 przyniósł jej status supergwiazdy we Francji. Album zawiera najsłynniejsze wykonanie piosenki "[[Guantanamera]]". W 1968 prowadziła program rozrywkowy ''Nana and Guests'' w brytyjskiej telewizji. W 1969 ukazał się brytyjski longplay artystki ''Over and Over''.
 
=== Późniejsze lata ===