Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PatLover (dyskusja | edycje)
→‎Historia: sprecyzowanie
PatLover (dyskusja | edycje)
Linia 28:
Wiosną 1949 roku [[Foreign and Commonwealth Office]] szacował liczbę członków partii na około 4000 osób (głównie [[prawosławie|prawosławni]] i [[druzowie]])<ref name="g"/>.
 
W marcu 1949 roku w Syrii w następstwie [[zamach stanu|zamachu stanu]] rządy objął [[Husni az-Za’im]] będący niegdyś członkiem Syryjskiej Partii NacjonalistycznejNarodowej<ref name="g"/>. Nie chcąc doprowadzić do podobnego przebiegu zdarzeń w Libanie, zawiązała się tam koalicja przeciwników Syryjskiej Partii Socjal-Nacjonalistycznej<ref name="g"/>. W skład koalicji weszły władze niepodległego Libanu z premierem [[Rijad as-Sulh|Rijadem as-Sulh]]em, Falanga Libańska i Nadżdżada<ref name="g"/>.
 
W czerwcu 1949 roku obiektyrozpoczęła Partiisię Socjal-Nacjonalistycznejakcja zaatakowaneprzeciwko zostałypartii przezSa'ada. Falangęokoło Libańską,2000 a członkowieaktywistów partii zatrzymywanizatrzymanych zostało przez służby porządkowe, (aresztowanoa okołobiura 2000organizacji aktywistów)były atakowane przez falangistów<ref name="g"/>. Na przełomie czerwca i lipca 1949 roku doszło do regularnych walk pomiędzy zwaśnionymi stronami. 4 lipca tego samego roku Sa'ada licząc na wsparcie Syrii, proklamował „Pierwszą Socjalną Rewolucję Nacjonalistyczną”. Regionami gdzie rozegrały się najcięższe walki, były tereny przy granicy z Syrią oraz [[dolina Bekaa]]<ref name="g"/>. Bojówki Partii Socjal-Nacjonalistycznej zostały rozbite przez wojskalibańską libańskiearmię<ref name="g"/>. Rząd Syrii nie udzielił rebeliantom żadnej pomocy, co więcej, służby aresztowały przebywającego w Syrii Sa'ada i wydały go w ręce Libanu<ref name="g"/>. Sa'ada został skazany w Libanie na karę śmierci i stracony 8 lipca 1949 roku<ref name="g"/>.
 
Partii udało się uniknąć rozbicia. Na czele formacji stanął George Abd al-Masih a centralę przeniesiono do [[Damaszek|Damaszku]]<ref name="g"/>. Od tego czasu partia sięgała po [[terroryzm]]. W zamachach ginęli przeciwnicy partii. W sierpniu 1949 roku Husni az-Za’im został zabity przez aktywistę Partii Socjal-Nacjonalistycznej (w trakcie wojskowego puczu). W czerwcu 1951 roku zamachowcy wierni partii zabili z kolei Rijada as-Sulha<ref name="g"/>. 22 kwietnia 1955 roku członek partii zamordował Adnana al-Malkiego będącego działaczem [[Partia Baas (Syria)|partii Baas]] i zastępcą szefa sztabu syryjskiej armii. Zabójstwo popularnego działacza sprowadziło na partię falę represji<ref name="g"/>. Winą za organizację zamachu obarczony został George Abd al-Masih. W 1957 roku polityk został usunięty ze stanowiska lidera grupy. Wyrzucenie al-Masiha z partii spowodowało w niej rozłam, partię opuściło około 60% członków<ref name="g"/>.