Wikipedia

Ulica Bednarska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Boty
1 384 060 edycji
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
uzupełnienie, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 42:
Puntem zwrotnym w historii ulicy było otwarcie w 1864 [[Most Kierbedzia|mostu Kierbedzia]]. Nowa przeprawa, wraz z [[Wiadukt Pancera w Warszawie|wiaduktem Pancera]], połączyła [[Plac Zamkowy w Warszawie|plac Zamkowy]] z [[Praga (Warszawa)|Pragą]]. Zlikwidowano wtedy również most łyżwowy u wylotu Bednarskiej, co spowodowało iż stała się ona spokojną ulicą położoną na uboczu<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Zieliński | imię = Jarosław | tytuł = Ulica Bednarska | wydawca = Wydawnictwo Veda | miejsce = Warszawa | data = 1997 | strony = 42 | isbn = 83-85584-51-X}}</ref>. Życie towarzyskie w znacznym stopniu przeniosło się na [[Ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie|Krakowskie Przedmieście]], większość hoteli zamknięto, zaś w dawnym Bawarskim otworzono [[dom publiczny]]. Mimo to na Bednarskiej sporadycznie pojawiały się nowe inwestycje, m.in. wybudowano znaną drukarnię [[Samuel Orgelbrand|Samuela Orgelbranda]], która istniała pod nr 20 aż do 1939 roku.
 
Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] ulica uległa częściowemu zniszczeniu. WPierwszego trakciednia [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]], [[Kalendarium powstania warszawskiego – 1 sierpnia|1 sierpnia 1944]], na placu przed budynkiem nr 1/3 Niemcy rozstrzelali 25 mieszkańców tego domu, a ich zwłoki wrzucili do Wisły<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Kopf | imię = Stanisław | tytuł = Powiśle. Warszawskie Termopile 1944 | wydawca = Fundacja „Wystawa Warszawa Walczy 1939-1945” | miejsce = Warszawa | data = 1999 | strony = 70 | isbn = 83-87545-18-X}}</ref>. W czasie walk większość kamienic wypalono, zaś w gruzach legły całkowicie tylko trzy budynki (nr 13, 18 oraz 29). W latach 1948–1949 zabudowę ulicy odtworzono w ramach budowy [[Mariensztat|osiedla Mariensztat]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Stępiński | imię = Zygmunt | tytuł = Gawędy warszawskiego architekta | wydawca = Krajowa Agencja Wydawnicza | miejsce = Warszawa | data = 1984 | strony = 59, 62 | isbn = 83-03-00447-6}}</ref>. Odbudowano jedynie kilka kamienic, a luki wypełniła nowa zabudowa, zharmonizowana z historycznymi domami.
 
Ulica jako założenie urbanistyczne jest w całości wpisana do rejestru zabytków (nr rej. 5 z 1.07.1965).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Ulica_Bednarska_w_Warszawie”