Ellen G. White: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Stanowiska względem jej osoby: zgodnie z nazwą sekcji |
→Zarzuty plagiatu: drobne techniczne |
||
Linia 114:
=== Zarzuty plagiatu ===
W latach 70. i na początku lat 80. XX wieku debatowano nad plagiatorskim charakterem twórczości Ellen White. Liczni krytycy zarzucali Ellen White uprawianie plagiatu na wielką skalę. Ułożono długą listę dzieł, z których korzystała<ref>David J. Conklin, [http://dedication.www3.50megs.com/David/bibliography.html ''Bibliography for the Plagiarism Study''] 2006 </ref>. Jednym z krytyków był [[Walter T. Rea]], były adwentysta, który w swej książce ''The White Lie'' wskazuje, że jej objawienia nie są „oryginalne” i zostały zapożyczone od innych<ref>W.T. Rea, [http://walterrea.com/ ''The White Lie''] </ref>. Ronald Numbers argumentuje, że jej rozumienie zdrowego odżywiania nie pochodzi z Bożego objawienia, lecz zostało zapożyczone od innych autorów<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Prophetess of Health: Ellen G. White and the Origins of Seventh-Day Adventist Health Reform | autor = Ronald Numbers | rok = 1992 | wydawca = University of Tennessee Press | isbn = 0-87049-713-8}}</ref>.
[[Plagiat|Plagiaryzm]] założycielce adwentyzmu zarzucają
Adwentyści twierdzą, że Ellen White używała pism innych ludzi zgodnie z praktyką jej czasów. Pisma innych autorów pomagały jej przekazywać lepiej i efektywniej otrzymane od Boga poselstwa. Vincent L. Ramik, prawnik z Waszyngtonu wynajęty przez adwentystów dla zbadania plagiatu, stwierdził: „Ellen White używała pism innych ludzi, jednak przez sposób ich używania uczyniła je unikalnie własnymi, etycznie jak i prawnie”<ref>William Fagal, [http://apologetyka.adwentysci.org/?cat=17 ''Ellen White, Plagiat Prorok czy plagiator?''] tłum. Marian Knapiuk 2014 </ref><ref>[https://adventistbiblicalresearch.org/sites/default/files/pdf/plagiarist.pdf Was Ellen G. White a plagiarist?] 1981 </ref>.
| |||