Jisra’el Barzilaj: Różnice pomiędzy wersjami

| grafika = [[Plik:Israel Barzilai.jpg|150px]]

| data urodzenia = [[1 października]] [[1913]]

| data śmierci = [[12 czerwca]] [[1970]]

| miejsce śmierci = [[Tel AwiwNegba]], [[Izrael]]

| partia = [[Mapam]]

| poprzednik = -–

'''Jisra’el Barzilaj''' ([[język hebrajski|hebr.]] ישראל ברזילי; ur. [[1 października]] [[1913]] w [[Nieszawa|Nieszawie]], zm. [[12 czerwca]] [[1970]] w [[Tel Awiw]]ie, wkibucu [[IzraelNegba]]u) – [[izrael]]ski dyplomata i polityk, członekw latach 1948–1951 poseł Izraela w Polsce, w latach 1955–1961 oraz 1966–1969 minister zdrowia, w latach 1955–1965 poseł do [[Kneset]]u.

Urodził się jako Izrael (Josek) Izenberg. Mając 11 lat wstąpił do [[Ha-Szomer Ha-Cair]]. Uczył się w [[cheder]]ze, a następnie w żydowskim gimnazjum we [[Włocławek|Włocławku]]. W 1932 wyjechał do [[Paryż]]a, gdzie rozpoczął studia przygotowujące go do [[Alija|alii]] do [[Palestyna (mandat)|Mandatu Palestyny]], która nastąpiła dwa lata później. Tam wstąpił do [[He-Chaluc]] i po czterech latach wybrano go na przywódcę departamentu finansów w [[Ruch Kibucowy|Ruchu Kibucowym]]. W 1939 należał do grupy współzałożycieli kibicu [[Negba]]. W 1947 został wybrany na sekretarza Światowego Związku [[Mapam]], rok później został pierwszym izraelskim [[Ambasada Izraela w Polsce|posłem w Polsce]] i sprawował tę funkcję do 1951<ref>[http://www.jhi.pl/psj/przedstawicielstwo_dyplomatyczne_Izraela_w_Polsce Przedstawicielstwo dyplomatyczne Izraela w Polsce]</ref>. Po powrocie do [[Izrael]]a ponownie był sekretarzem Mapam do 1955, kiedy to został po raz pierwszy wybrany z listy Mapam do [[Kneset]]u. Został wówczas ministrem zdrowia w [[Siódmy rząd Izraela|rządzie]] [[Dawid Ben Gurion|Dawida Ben Guriona]], w listopadzie 1958 po wycofaniu się z rządu [[Narodowa Partia Religijna|Narodowej Partii Religijnej]] został również Ministrem Poczty. Po kolejnych wyborach w 1959 ponownie otrzymał tekę Ministra Zdrowia i utrzymał ją do 1961, do czasu aż Mapam została wykluczona z rządu. Utrzymał jednak stanowisko zastępcy przewodniczącego Knesetu. Mimo że podczas wyborów w 1965 utracił mandat to ponownie wybrano go na ministra zdrowia w [[Trzynasty rząd Izraela|rządzie]] [[Lewi Eszkol|Lewiego Eszkola]]. Podczas wyborów do Knesetu w 1969 został wybrany ministrem bez teki i sprawował tę funkcję do śmierci w czerwcu 1970. Po jego śmierci szpital w [[Aszkelon]]ie, pod który położył kamień węgielny w 1961 został nazwany [[Centrum Medyczne Barzilaj]].