Cerkiew św. Mikołaja w Tallinnie (Stare Miasto): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
drobne merytoryczne |
||
Linia 70:
== Historia ==
Prawosławna cerkiew mogła istnieć już przy domu kupców [[Nowogród Wielki|nowogrodzkich]] w średniowiecznym [[Tallinn]]ie w XI-XIII w., przed najazdem [[Waldemar II Zwycięski|Waldemara II Zwycięskiego]] na zamek Lyndanise, w czasie wyprawy przeciwko Estom w 1219 r. Pisemna wzmianka o kolejnej cerkwi pochodzi z 1371 r., jednak nic nie wiadomo o jej wyglądzie i lokalizacji. Kolejna świątynia, z której korzystali prawosławni ruscy kupcy, wzmiankowana jest w 1420 r. i była położona przy ulicy łączącej Stary Rynek z portem, tj. w rejonie, gdzie znajduje się obecnie istniejąca budowla<ref name="pra22">metropolita [[Korneliusz (Jakobs)|Korneliusz]] i inni, ''Prawosławnyje...'', s. 22.</ref>. Na początku XVII w. cerkiew była czynna tylko w czasie, gdy w mieście znajdowali się rosyjscy kupcy. Przez pozostałą część roku klucze do świątyni były zdeponowane w ratuszu<ref name="pra22"/>. Władcy Rosji niejednokrotnie przekazywali dary dla świątyni: zachowała się m.in. część podświecznika ofiarowanego przez [[Borys Godunow|Borysa Godunowa]] oraz [[ikonostas]] wykonany przez mistrzów [[Psków|pskowskich]] na zlecenie carewny [[Zofia Romanowa|Zofii]]<ref name="pra22"/>.
W 1772 r. w cerkwi prawdopodobnie został pochowany metropolita [[Arseniusz (Maciejewicz)]]<ref name="pra25" />, uwięziony na rozkaz carycy [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny II]] w twierdzy rewelskiej jako Andrzej Kłamca za sprzeciwianie się sekularyzacji majątku Cerkwi rosyjskiej i sugerowanie, iż caryca wstąpiła na tron bezprawnie<ref>W. Serczyk, ''<nowiki>''Katarzyna II''</nowiki>'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2010, <nowiki>ISBN 978-83-04-04715-0</nowiki>, s. 153-156.</ref>.
Na początku XIX w. władze rosyjskie zdecydowały o rozbudowie cerkwi; projekt powiększonej świątyni w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]] przygotował [[Luigi Rusca]], jednak z powodu braku funduszy miejski architekt uprościł go. Gotową cerkiew konsekrowano w sierpniu 1827 r., w przededniu święta Zaśnięcia Matki Bożej<ref name="pra24">metropolita Korneliusz i inni, ''Prawosławnyje...'', s. 24.</ref>.
| |||