Sanctus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
'''Sanctus''' (łac. ''święty'') – aklamacja w części drugiej liturgii łacińskiej mszy wiernych, wykonywana po prefacji. : łac. ''Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus, Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis.'' : pl. ''Święty, Święty, Święty Pan, Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości.'' Tekst nawiązuje do Iz 6,3. Obecnie w [[Kościół katolicki|r
Linia 1:
kopiuj dulo
'''Sanctus''' (łac. ''święty'') – [[aklamacja]] w części drugiej [[liturgia|liturgii]] łacińskiej [[msza wiernych|mszy wiernych]], wykonywana po [[prefacja|prefacji]].
 
: [[łacina|łac.]] ''Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus, Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis.''
: [[Język polski|pl.]] ''Święty, Święty, Święty Pan, [[Bóg]] Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. [[Hosanna]] na wysokości.''
 
Tekst nawiązuje do Iz 6,3.
 
Obecnie w [[Kościół katolicki|rzymskokatolickiej]] [[Sobór watykański II|posoborowej]] [[liturgia|liturgii]] [[Msza|Mszy św.]] ''Sanctus'' łączy się z ''[[Benedictus]]'':
: łac. ''Benedictus, qui venit in nomine Domini.''
: pl. ''Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.''
 
po czym powtarza się: ''Hosanna na wysokości.''
 
Całość śpiewa się po [[prefacja|prefacji]] jako tzw. Święty.
 
Trzykrotne powtórzenie swój początek ma w księdze Izajasza, gdyż w kulturze semickiej nie ma stopniowania, ale też jest to nawiązanie do Trójcy Świętej.
 
== Sanctus w liturgii luterańskiej ==