Agnieszka Osiecka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 36:
Urodziła się 9 października 1936 w Warszawie<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bn.org.pl/download/image/1351094014.jpg|tytuł=Świadectwo szkolne Osieckiej}}</ref>. Matka poetki, Maria Osiecka z domu Sztechman, była córką [[Wołosi|Wołoszki]] i [[Serbowie|Serba]]. Ojciec, [[Wiktor Osiecki]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Zbigniew Wilski (red.), Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki | tytuł = Słownik biograficzny teatru polskiego| tom =2 |tytuł tomu = 1900–1980 |wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN| miejsce = Warszawa| rok = 1994| strony = 522| isbn = 83-01-11260-3}}</ref>, urodzony w [[Belgrad]]zie w 1905 roku, uważał się za obywatela [[Austro-Węgry|Monarchii Austro-Węgierskiej]] (córka nazwała go w swoich pamiętnikach „zwęgrzonym Polakiem”). Wychowywał się w domu ojca i macochy – śpiewaczki [[Opera Wiedeńska|Opery Wiedeńskiej]]. Był odrzucany przez rówieśników z powodu dziedzicznej choroby skóry. Znalazł pociechę w muzyce. Już jako bardzo młody człowiek został cenionym pianistą. Szybko usamodzielnił się, wyjeżdżając do [[Lwów|Lwowa]]. Wiele podróżował po Europie{{odn|Felberg|2016|s=145–146}}.
 
Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] rodzice Agnieszki pracowali w Warszawie, gdzie matka prowadziła salony literackie, m.in. w kawiarniach [[Mała Ziemiańska|Ziemiańska]] i [[Sztuka i Moda]]. Ojciec mówił po polsku z wyraźnym obcym akcentem – według córki czuł się w [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] „bezpaństwowcem”, jednym z „bezpańskich psów”, wciąż poszukujących swojego obywatelstwa i zewsząd wyganianych{{odn|Felberg|2016|s=147–148}}.
 
Osieccy pobrali się w 1935 roku. Po urodzeniu się Agnieszki (jesień 1936) mieszkali w [[Zakopane]]m, gdzie pracowali w kawiarni „Watra”. Wrócili do mieszkania na [[Saska Kępa|Saskiej Kępie]] tuż przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. W czasie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] prowadzili lokal „Watra” w lewobrzeżnej Warszawie (córką opiekowała się niania Nina). Po upadku [[Powstanie warszawskie#Upadek powstania|upadku powstania warszawskiego]] (1944), które przetrwali w warszawskich piwnicach, rodzina znalazła się w [[Dulag 121 Pruszków|obozie przejściowym w Pruszkowie]], a następnie została wywieziona na [[Roboty przymusowe|roboty]] do [[St. Pölten]] w [[Dolna Austria|Dolnej Austrii]]. Wojenny pobyt w obozie w St. Pölten Agnieszka Osiecka wspominała jak piękne wakacje – tam beztrosko bawiła się z rówieśnikami (z różnych krajów), zaczęła obserwować ptaki na niebie, które przestało być groźne (nie nadlatywały stamtąd groźne samoloty){{odn|Felberg|2016|s=146}}.
 
=== Lata szkolne ===