Flisak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
przepraszam |
m Wycofano edycje użytkownika 89.66.12.25 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Paweł Ziemian BOT. Znacznik: Wycofanie zmian |
||
Linia 1:
{{inne znaczenia|grupy zawodowej|[[Haliplus|Flisak]] (''Haliplus'') – rodzaj [[chrząszcze|chrząszczy]]}}
{{dopracować|źródła=2012-06}}
[[Plik:Wojciech Gerson-Zachwycenie-Flisacy.jpg|thumb|220 px|upright|Flisacy – [[sielanka|sielankowy]] obraz [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]]]]
[[Plik:Stryowski-Flisacy nad Wisla.jpg|thumb|220 px|''Flisacy Nad Wisłą'', Wilhelm August Stryowski, 1881]]
[[Plik:Tradycyjna tratwa flisacka.jpg|thumb|220 px|Tradycyjna tratwa flisacka]]
[[Plik:Flisak.jpg|thumb|Flisak na Dunajcu]]
'''Flisak''' (oryl, [[flis]]) – przedstawiciel grupy zawodowej zajmującej się w dawnej Polsce [[flis]]em, czyli rzecznym spławem ([[transport]]em) towarów. Z reguły byli to chłopi zamieszkujący nadrzeczne wsie, dla których spław był dodatkowym, sezonowym zajęciem. Z biegiem czasu wytworzyli oni swoje własne obyczaje i słownictwo. Kulturę flisacką upamiętnił m.in. [[Sebastian Fabian Klonowic]] w swoim poemacie ''[[Flis, to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi]]'' z [[1595]] roku.
Ostatnim żyjącym flisakiem, który zarobkowo spławiał drewno do 1963 roku jest Wincenty Pityński z [[Ulanów|Ulanowa]], które zwane jest Stolicą Polskiego Flisactwa. W [[Ulanów|Ulanowie]] od 1993 roku działa Bractwo Flisackie pw. Św. Barbary, które zrzesza flisaków, najczęściej są to osoby z rodzinnymi tradycjami flisackimi. Bractwo za główny cel działalności przyjęło kultywowanie flisackich tradycji oraz rozwój kulturalny ziemi ulanowskiej.
Obecnie Bractwo Flisackie w Ulanowie pw. Św. Barbary wraz z International Timber-Raftsmen Association czynią starania, aby zawód flisaka wpisać na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]] jako zawód ginący.
== Hierarchia ==
| |||