Roger Adam Raczyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, odlinkowanie dat
m poprawa linków
Linia 26:
Jego rodzicami byli [[Edward Aleksander Raczyński]] i [[Róża Raczyńska|Róża z Potockich Krasińska]]. Po ukończeniu [[II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie|gimnazjum im Jana III Sobieskiego]] w [[Kraków|Krakowie]] odbył studia rolnicze w [[Lipsk]]u zakończone w 1913, a następnie malarskie w [[Monachium]].
 
Wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zastał go w [[RosjaImperium Rosyjskie|Rosji]]. Tam też związał się z [[Komitet Narodowy Polski (1914–1917)|Komitetem Narodowym Polskim]], w którego pracach brał czynny udział. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości powrócił do kraju i w latach 1918-1921 pracował w [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|MSZ]] jako uczestnik prac [[Konferencja pokojowa w Paryżu 1919–1920|konferencji wersalskiej]], I sekretarz poselstwa polskiego w [[Rzym]]ie, kierownik referatu mniejszości narodowych w MSZ, a następnie delegat MSZ w Komisji Likwidacyjnej w [[Poznań|Poznaniu]].
 
Po tym okresie zajął się powiększaniem majątku [[Rogalin|rogalińskiego]] działając jednocześnie na niwie polityki organizując [[konserwatyzm|konserwatywne]] ugrupowania w Poznaniu i Warszawie. Pełnił też wówczas funkcję sekretarza generalnego Komitetu Zachowawczego w Poznaniu. W 1927 roku był jednym z reprezentantów [[Wielkopolska|wielkopolskiego]] ziemiaństwa na [[zjazd w Dzikowie|zjeździe polskich konserwatystów w Dzikowie]]. Poparł tam współpracę z władzami [[sanacja|sanacyjnymi]]. Chcąc pozyskać wrogą piłsudczykom Wielkopolskę organizował w Poznaniu [[Unia Katolicka Ziem Zachodnich|Unię Katolicką Ziem Zachodnich]]. Gdy jego próby zawiodły związał się z rządem wstępując do [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|BBWRu]], będąc jego wiceprezesem, a następnie prezesem w [[Poznańskie]]m. Pomiędzy 4 października 1929 a 1 sierpnia 1934 był wojewodą poznańskim i pomimo związku z sanacją cieszył się poparciem mieszkańców niechętnej obozowi rządzącemu Wielkopolski.