Wikipedia

Solaris Urbino 18: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
(Pokaż wszystkie zmiany oczekujące na przejrzenie)
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
szablon AnM
dr.
Linia 9:
|Premiera = 1999
|Okres produkcji = od 1999
|Miejsce produkcji = {{państwoflaga|POL}}, [[Bolechowo-Osiedle]]
|Poprzednik = [[Neoplan N4021]]
|Następca =
Linia 44:
|Commons = Category:Solaris Urbino 18
}}
'''Solaris Urbino 18''' – [[Autobus niskopodłogowy|niskopodłogowy]] [[autobus]] [[Autobus przegubowy|przegubowy]] klasy MEGA z rodziny [[Solaris Urbino]] przeznaczony dla komunikacji miejskiej, produkowany przez [[Polska|polskąpolskie]] firmęprzedsiębiorstwo [[Solaris Bus & Coach|Solaris Bus & Coach S.A.]] w [[Bolechowo-Osiedle|Bolechowie-Osiedlu]] koło [[Poznań|Poznania]]. Jest drugim (po [[Solaris Urbino 12|Urbino 12]]) modelem marki Solaris pod względem liczby sprzedanych egzemplarzy.
 
W trakcie produkcji, wraz z zapotrzebowaniami klientów oraz postępem techniki, stale udoskonalano konstrukcję autobusów. W 2002 r. zaprezentowano II generację, która została zastąpiona w 2004 r. przez III odsłonę modelu. W 2014 r. zaprezentowano IV generację Urbino 18, która w 2015 r. weszła do seryjnej produkcji. Do 2018 r. równolegle produkowano jednak również III generację.
Linia 54:
{{osobny artykuł|Neoplan Polska}}
[[Plik:Ulica Jana z Kolna, Gdynia - 025.JPG|mały|200 px|lewo|Neoplan N4021]]
W 1994 r. [[Krzysztof Olszewski (inżynier)|Krzysztof Olszewski]] otworzył w Polsce przedstawicielstwo handlowe niemieckiejniemieckiego firmyprzedsiębiorstwa produkującejprodukującego autobusy [[Neoplan]] – [[Neoplan Polska]]. Jeszcze w tym samym roku [[Miejskie Zakłady Autobusowe w Warszawie|MZA Warszawa]] zamówiły pierwsze niskopodłogowe Neoplany N4020 o długości 15 m. Wkrótce przedsiębiorstwo pozyskało także zamówienie na 72 niskopodłogowe autobusy miejskie dla [[Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu|MPK Poznań]], w związku z czym została podjęta decyzja o budowie w podpoznańskim [[Bolechowo-Osiedle|Bolechowie-Osiedlu]] fabryki autobusów<ref name="Solaris historia94">{{cytuj stronę|url=https://www.solarisbus.com/pl/firma/historia|tytuł=Historia – Solaris Bus & Coach|autor=|data=|data dostępu=2018-03-23|praca=|opublikowany=|język=pl}}</ref><ref name="hist1">{{Cytuj |tytuł = Historia - Solaris Bus & Coach S.A. |data dostępu = 2018-03-22 |opublikowany = www.solarisbus.com |url = https://www.solarisbus.com/pl/firma/historia |język = pl-PL}}</ref>.
 
W latach 1996–2000 Neoplan Polska montował autobusy Neoplan serii 4000, a od 1998 r. także 18-metrowy przegubowy model [[Neoplan N4021]]. W latach 1998–1999 firmazakład wyprodukowaławyprodukował 22 pojazdy tego typu, które stały się później pierwowzorem Urbino 18. Pozostałe przegubowe Neoplany w polskich przedsiębiorstwach transportowych pochodziły z importu, najczęściej były to pojazdy używane<ref name="Stiasny171">{{cytuj książkę | nazwisko = Stiasny| imię = Marcin| tytuł = Atlas autobusów| wydawca = Poznański Klub Modelarzy Kolejowych| miejsce = Poznań| rok = 2008| strony = 171| isbn = 978-83-920757-4-5}}</ref><ref name="hist1" />.
 
W 1999 r. firmaprzedsiębiorstwo, jeszcze jako Neoplan Polska, rozpoczęła niezależnie produkować autobusy pod marką Solaris. Podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich w 1999 r. zaprezentowano pierwszy model z rodziny [[Solaris Urbino|Urbino]] – 12-metrowy [[Solaris Urbino 12]]. W tym samym roku rodzinę autobusów miejskich uzupełniły dłuższe modele klasy MEGA – trójosiowy [[Solaris Urbino 15|Urbino 15]] i przegubowy Urbino 18. W 2001 roku Neoplan został przejęty przez MAN-a, jednakże Neoplan Polska został odrębną spółką Solaris Bus & Coach S.A., która zachowała tradycję i majątek – w tym modele autobusów – polskiego oddziału Neoplana<ref name="Stiasny64">{{cytuj książkę | nazwisko = Stiasny| imię = Marcin| tytuł = Atlas autobusów| wydawca = Poznański Klub Modelarzy Kolejowych| miejsce = Poznań| rok = 2008| strony = 64| isbn = 978-83-920757-4-5}}</ref><ref name="hist1" />.
 
=== I generacja (1999–2002) ===
Linia 96:
|Plik:TdoT 2012 Jenah 039.JPG|Kabina kierowcy w III generacji
}}
W 2005 r. Solaris wyprodukował i pokazał pierwsze egzemplarze nowej, trzeciej generacji modelu Solaris Urbino 18. W tym przypadku wprowadzono większą ilość zmian, zarówno stylistycznych, jak i konstrukcyjnych, w stosunku do poprzednich odsłon. W pokazowym egzemplarzu zastosowano silnik Diesla firmymarki [[DAF Trucks|DAF]] typu PE 228 w połączeniu z automatyczną skrzynią biegów [[Voith]] 864.3. W późniejszych latach stopniowo modernizowano jednostki napędowe w autobusach Urbino 18 na bardziej ekonomiczne i przyjazne środowisku. Stosowano jednostki napędowe producentów DAF, [[Cummins]] oraz [[Iveco]]. W III generacji Urbino zmieniono układ wnętrza autobusu, dzięki czemu uzyskano większą ilość miejsc siedzących dostępnych z niskiej podłogi. Mocno zmieniono także stylistykę pojazdu. Za nowe wzornictwo było odpowiedzialne niemieckie studio projektowe FischundVogel Design z [[Berlin]]a. Wprowadzono większą ilość ostrych krawędzi i kantów, zmieniono wygląd przedniej i tylnej ściany. Zrezygnowano z zaokrąglonej krawędzi dachu, dzięki czemu pojawiła się możliwość montażu wyświetlacza z boku pojazdu nad oknami. Wprowadzono także nowy kształt nadkoli<ref>{{Cytuj |tytuł = TRANSEXPO 2005: pełna oferta Solarisa |data dostępu = 2018-03-26 |opublikowany = infobus.pl |url = http://infobus.pl/transexpo-2005-pelna-oferta-solarisa_more_5035.html |język = pl}}</ref>.
 
Od 2004 r. produkowane są autobusy spełniające [[Europejski standard emisji spalin|normę emisji spalin]] Euro 4, natomiast w 2006 r. w oparciu o rozwiązania techniczne firmyprzedsiębiorstwa DAF zaprezentowano pierwszy autobus spełniający normę EEV, dzięki zastosowaniu [[Filtr cząstek stałych|filtra cząstek stałych]]<ref name="prem2006">{{Cytuj |autor = |tytuł = Solaris Urbino z napędem hybrydowym i Solaris Urbino EEV – nowości z Bolechowa |data = |data dostępu = 2018-03-26 |opublikowany = infobus.pl |url = http://www.infobus.pl/solaris-urbino-z-napedem-hybrydowym-i-solaris-urbino-eev-nowosci-z-bolechowa_more_68697.html |język = pl}}</ref>. W 2013 r. firma wyprodukowała pierwszy autobus zgodny z normą Euro 6<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Urbino 18 z silnikiem Euro 6 |data = |data dostępu = 2018-03-26 |opublikowany = infobus.pl |url = http://www.infobus.pl/urbino-18-z-silnikiem-euro-6_more_45624.html |język = pl}}</ref>.
 
Na bazie III generacji Urbino 18 powstało wiele modeli pochodnych Solarisa. Oprócz produkowanego dotychczas trolejbusu [[Solaris Trollino 18|Trollino 18]], wprowadzono modele [[Solaris Urbino 18 Hybrid|Urbino 18 Hybrid]] (w 2006 r.)<ref name="prem2006" />, Urbino 18 CNG (w 2006 r.)<ref>{{Cytuj |tytuł = Koniec autobusów CNG w Lublinie |data dostępu = 2018-03-26 |opublikowany = infobus.pl |url = http://infobus.pl/koniec-autobusow-cng-w-lublinie_more_60806.html |język = pl}}</ref>, Urbino 18 LE CNG (w 2007 r.)<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Solaris prezentuje niskowejściowy autobus Urbino 18 CNG (Low Entry) |data = |data dostępu = 2018-03-26 |opublikowany = cng.auto.pl |url = https://cng.auto.pl/2720/solaris-prezentuje-niskowejsciowy-autobus-urbino-18-cng-low-entry/ |język = pl-PL}}</ref>, przedłużona wersja Urbino 18,75 (w 2013 r.)<ref name="U18,75">{{Cytuj pismo | autor = Solaris Bus & Coach S.A. | tytuł = Więcej przestrzeni | czasopismo = Magazyn klientów Solaris | strony = 30-31 | issn = 1689-6067}}</ref>, a także [[Solaris Urbino 18 electric|Urbino 18 electric]] (w 2013 r.)<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = InnoTrans 2014: Premiera Solaris Urbino 18 electric |data = |data dostępu = 2018-01-24 |opublikowany = infobus.pl |url = http://infobus.pl/innotrans-2014-premiera-solaris-urbino-18-electric_more_39209.html |język = pl}}</ref>.
Linia 457:
|Plik:Solaris Trollino 18AC - Gdynia02.jpg|Wnętrze Trollino 18
}}
Pod koniec 2001 r., po udanych próbach z pierwszym [[trolejbus]]em [[Solaris Trollino 12]], Solaris zaprezentował pierwszy przegubowy 18-metrowy trolejbus Solaris Trollino 18. Wykorzystano osprzęt elektryczny firmymarki [[Ganz Transelectro]] z [[Budapeszt]]u. Źródło napędu stanowił asynchroniczny silnik elektryczny prądu zmiennego o mocy 165 kW. Do sterowania silnikami elektrycznymi zastosowano [[przekształtnik]]i IGTB. Trolejbusy tego typu dostarczono m.in. do [[Ryga|Rygi]], [[Tallinn|Tallina]], [[Winterthur]]u, [[Rzym]]u, czy też [[La Chaux-de-Fonds]]<ref name="Rusak" />.
 
Wraz z wprowadzeniem III generacji autobusów Solaris Urbino 18, udoskonalono także wersję Trollino 18. Wprowadzono napędy czeskiego [[Cegelec]]u lub polskiego przedsiębiorstwa [[Medcom]]. Niektóre egzemplarze, na życzenie klienta, wyposażano w baterie lub silniki Diesla pozwalające na pokonanie do 5 km bez trakcji<ref>{{Cytuj | autor = Solaris Bus & Coach S.A. | tytuł = Więcej swobody dla trolejbusów | czasopismo = Magazyn klientów Solaris | wydanie = 2/2012 (9) | data = 2012 | s = 11 | issn = 1689-6067}}</ref>. W 2014 r. 12 sztuk przegubowych Trollino 18 trafiło do [[Trolejbusy w Lublinie|Lublina]]. Były to pierwsze przegubowe trolejbusy w Polsce<ref>{{Cytuj |tytuł = Lubelskie Trollino 18 w komplecie |data dostępu = 2018-04-04 |opublikowany = infobus.pl |url = http://infobus.pl/lubelskie-trollino-18-w-komplecie_more_39068.html |język = pl}}</ref>. Kolejnych 16 sztuk, już należące do IV generacji zamówiło [[Trolejbusy w Gdyni|PKT Gdynia]] na początku 2018 r<ref>{{Cytuj |tytuł = Gdynia wybiera trolejbusy Solarisa. MAN za burtą |data dostępu = 2018-04-04 |opublikowany = infobus.pl |url = http://infobus.pl/gdynia-wybiera-trolejbusy-solarisa-man-za-burta_more_101618.html |język = pl}}</ref>.
Linia 484:
Jesienią 2006 na targach w [[Hanower]]ze odbyła się światowa premiera autobusu Solaris Urbino 18 Hybrid z napędem hybrydowym. Jest to pierwszy na świecie autobus z napędem hybrydowym w produkcji seryjnej. Model hybrydowy powstał dzięki współpracy ośrodka badawczego Solaris z przedsiębiorstwami [[Allison Transmission]] i [[Cummins]] mającymi już doświadczenie w konstrukcji tego rodzaju napędu na rynku północnoamerykańskim. Autobus wykorzystuje dwa silniki – tradycyjny, spalinowy silnik Diesla o mocy 284 kW oraz elektryczny. W czasie, gdy pobór mocy jest najmniejszy, autobus porusza się w trybie bezemisyjnym. W trakcie ruszania, czy też większego zapotrzebowania na moc (np. podczas wyjazdu na wzniesienie), uruchamia się silnik spalinowy. Autobusy tego typu trafiły m.in. do [[Drezno|Drezna]], [[Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu|Poznania]], [[Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej Sosnowiec|Sosnowca]], [[Lipsk]]a i [[Bochum]]<ref name="Stiasny196"/>. W połowie 2008 dokonano znacznej modernizacji modelu Solaris Urbino 18 Hybrid, po której producent określa go jako pojazd drugiej generacji. Zmiany dotyczą głównie układu napędowego, w którym zastosowano trzy alternatywne wersje napędu hybrydowego: najpopularniejszy napęd Alisson Transmission II generacji w układzie szeregowym; układ równoległy przedsiębiorstwa [[Vossloh Kiepe]] lub szeregowy z użyciem technologii [[Voith]]. Wszystkie modele są dostępne z silnikami Diesla firmy Cummins. Zastosowanie napędu hybrydowego pozwala na zmniejszenie emisji spalin oraz zużycia paliwa o 20–25%{{u|dane}}, a także zmniejszyć poziom hałasu<ref>{{cytuj stronę | url = http://infobus.pl/text.php?from=search&id=42702| tytuł = Medale na TRANSEXPO 2011: Solaris Bus & Coach – InfoBus| data dostępu = 2011-12-11| autor = Aleksander Kierecki | opublikowany = | praca = | data = | język = pl}}</ref><ref name=":6">{{Cytuj | autor = Solaris Bus & Coach S.A. | tytuł = Urbino Hybrid - katalog produktowy | data = 2013}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Solaris Club - Solaris |data dostępu = 2018-04-04 |opublikowany = www.solaris-club.com |url = http://www.solaris-club.com/solaris-hybrid.php}}</ref>.
 
W autobusach Urbino 18 Hybrid IV generacji zrezygnowano z dotychczasowych napędów stosowanych w autobusach hybrydowych tego producenta i zastosowano układ hybrydowy firmymarki [[BAE Systems]]. Dzięki takiemu rozwiązaniu możliwe jest ujednolicenie napędu z krótszym modelem hybrydowym – [[Solaris Urbino 12#Solaris Urbino 12 Hybrid|Urbino 12 Hybrid]]<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Solaris z umową na 25 hybryd w Płocku. Debiut Nowego Urbino 18 hybrid! |data dostępu = 2018-04-04 |opublikowany = infobus.pl |url = http://infobus.pl/solaris-z-umowa-na-25-hybryd-w-plocku-debiut-nowego-urbino-18-hybrid-_more_100219.html |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Grupa Urbino hybrid - Solaris Bus & Coach S.A. |data = |data dostępu = 2018-04-04 |opublikowany = solarisbus.com |url = https://www.solarisbus.com/pl/pojazdy/napedy-alternatywne-elektryczne-hybrydowe-hybryda/grupa-urbino-hybrid |język = pl-PL}}</ref>.
 
{| class="wikitable" style="text-align:center"
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Solaris_Urbino_18”