Paweł III (papież): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wargo32.exe (dyskusja | edycje)
m Aktualizacja linków zewnętrznych
Uzupełnienie informacji o pontyfikacie - dodanie informacji o encyklice Sublimus Dei
Linia 54:
 
W 1536 roku papież powołał komisję kardynalską, która miała opracować raport na temat nadużyć w Kościele{{r|Kelly}}. Komisji tej przewodniczył kardynał [[Gasparo Contarini]] (a w jej skład wchodzili m.in. [[Paweł IV (papież)|Gianpietro Carafa]], [[Marceli II|Marcello Cervini]] i [[Reginald Pole]]) i gotowy raport na temat nadużyć odczytano papieżowi w dniu 9 marca 1537 roku{{r|Kelly}}. Raport ten jest znany jako [[Consilium de Emendanda Ecclesia]]; jednak zawarte w nim postulaty nigdy nie weszły w życie{{r|Kelly}}. Do umieszczenia pozycji raportu na [[Indeks ksiąg zakazanych|indeksie ksiąg zakazanych]] przyczynił się [[Paweł IV (papież)|Paweł IV]].
 
W roku 1537 napisał encyklikę ''Sublimus Dei'', w której bronił Indian:
 
''Wróg rasy ludzkiej, który przeciwstawia się wszystkiemu co dobre,by doprowadzić człowieka do zatracenia, widząc to i zazdroszcząc, wynalazł sposoby niesłychane, za pomocą których on mógłby utrudniać głoszenie ludziom Bożego Słowa Zbawienia. Zainspirował swoich pachołków którzy, aby sprawić mu przyjemność, nie zawahali się głosić powszechnie że Indianie z Zachodu i Południa, oraz inni ludzie o których istnieniu niedawno się dowiedzieliśmy, winni być traktowani jak głuche i nieme zwierzęta stworzone by nam służyły, utrzymując, że nie są w stanie przyjąć wiary katolickiej.''
 
''My, którzy jesteśmy niegodni reprezentować na Ziemi władzę naszego Pana, starając się ze wszystkich naszych sił przyprowadzić te owce jego stada, które są obecnie na zewnątrz, do zagrody powierzonej naszej opiece, uważamy jednak, że Indianie są prawdziwymi ludźmi, nie tylko zdolnymi rozumieć katolicką wiarę, lecz zgodnie z tym, co wiemy, pragnącymi gorąco ją przyjąć''.<ref>{{Cytuj |tytuł = Sublimus Dei On the Enslavement and Evangelization of Indians |czasopismo = Papal Encyclicals |data = 1537-05-29 |data dostępu = 2018-04-22 |url = http://www.papalencyclicals.net/paul03/p3subli.htm |język = en-US}}</ref>
 
Kiedy wojna pomiędzy Francją a Niemcami dobiegła końca i 15 września 1544 podpisano pokój w [[Crépy (Aisne)|Crépy]], papież mógł rozpocząć przygotowania do zwołania soboru{{r|Kelly}}. Na prośbę [[Karol V Habsburg|Karola V]] sobór miał się zebrać w [[Trydent|Trydencie]] 1 listopada 1542{{r|Wollpert}}. Wkrótce potem sobór został suspendowany i wznowiono go dopiero 5 marca 1545 (otwarty został 13 grudnia 1545){{r|Wollpert}}. W czasie obrad [[Sobór trydencki|soboru]], dyskutowano sprawy związane z reformą Kościoła, ale także sprawy doktrynalne (m.in. Biblia, grzech pierworodny i sakramenty){{r|Kelly}}. Wkrótce potem, z powodu wybuchu epidemii [[tyfus plamisty|tyfusu]] obrady zostały przeniesione do [[Bolonia|Bolonii]], wiosną 1547{{r|Wollpert}}. Cesarz niemiecki stanowczo się temu sprzeciwił (Bolonia leżała w papieskiej strefie wpływów), lecz Paweł nie ugiął się pod żądaniami Karola, powrotu obrad soboru do Niemiec{{r|Wollpert}}. Po ośmiu sesjach sobór został zawieszony (14 września 1549){{r|Kelly}}.
Linia 60 ⟶ 66:
 
17 grudnia 1538 obłożył [[interdykt]]em Anglię i ekskomunikował [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]], co doprowadziło do oderwania się Anglii od Kościoła katolickiego{{r|Kelly}}. Neutralna postawa, jaką chciał zachować wobec Karola V i [[Franciszek I Walezjusz|Franciszka I]], spowodowała brak jednolitej kampanii przeciw [[Turcja|Turkom]], którzy zagrażali państwom chrześcijańskim w Europie{{r|Kelly}}. Jednocześnie popierał cesarza niemieckiego w jego konflikcie z [[Związek szmalkaldzki|Ligą szmalkaldzką]] i zachęcał króla francuskiego do prześladowania [[Hugenoci|hugenotów]]{{r|Kelly}}.
 
W dekrecie z roku 1537 napisał w odniesieniu do podboju Ameryki przez [[konkwista]]dorów: ''wszyscy Indianie są prawdziwymi ludźmi, zdolnymi nie tylko pojąć katolicką wiarę, ale (...) z wielkim upragnieniem oczekującymi chwili jej przyjęcia''.
 
Pod koniec [[pontyfikat]]u przeciwko Pawłowi wystąpiła jego najbliższa rodzina, co przyspieszyło śmierć papieża, spowodowaną ostrym atakiem [[malaria|febry]]{{r|Kelly}}.