Waldemar Kazanecki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Waldemar Kazanecki''' (ur. [[29 kwietnia]] [[1929]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[21 grudnia]] <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=11555| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Film Polski.pl|data praca= |język = | data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref> lub [[20 grudnia]] [[1991]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Wolański|imię=Ryszard |tytuł=Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej|wydawca=Agencja Wydawnicza MOREX|data=1995|isbn=9788386848058}}</ref>) −– polski pianista, dyrygent i kompozytor.

Muzyki uczył się jeszcze w czasie II wojny – prywatnych lekcji udzielał mu Aleksander Wielhorski. Po wojnie, w latach 1945–1949, uczył się w Średniej Szkole Muzycznej (i w tym samym czasie w Liceum Przyrodniczym) w Łodzi. Wyjazd do Katowic i etatowa praca w katowickim radiu pozwoliła mu na prywatne kontynuowanie nauki muzyki pod kierownictwem wykładowcy [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach]] – [[Jan Gawlas|Jana Gawlasa]], u którego studiował teorię muzyki i kompozycję. Naukę kompozycji kontynuował później po powrocie do Warszawy, gdzie w latach 1961–1964 uczył go – również prywatnie – [[Stefan Kisielewski]] <ref name="culture.pl">{{cytuj stronę| url = http://culture.pl/pl/tworca/waldemar-kazanecki| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Culture.pl| pracadata = |język = |data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref>.

Na początku lat 50. XX w. przy Wojewódzkim Domu Kultury w Katowicach zatrudniono grupę zawodowych muzyków. Byli to, zaproponowani przez Kazaneckiego, członkowie orkiestry Gong, grającej wcześniej w jednym ze śląskich lokali gastronomicznych. Kazanecki został liderem zespołu, pisał i aranżował wykonywaną przez nich muzykę, grając przy tym na fortepianie. Kiedy jako soliści zaangażowani zostali kolejno [[Jan Danek]], [[Natasza Zylska]] i [[Janusz Gniatkowski]], zespół Kazaneckiego stał się konkurencją dla orkiestry Haralda, coraz częściej występując przed radiowymi mikrofonami lub na koncertowych trasach dla mieszkańców Śląska. W 1956 orkiestra Kazaneckiego składała się z kilkunastu dobrych instrumentalistów <ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Michalski|imię=Dariusz|tytuł=Piosenka przypomni ci...(przed Brachem na perkusji grali Piotr Śpiewok oraz Ryszard Szumlicz)|wydawca=Iskry Warszawa, s.359|data=2010|isbn=9788324401215}}</ref> i zdobywających coraz większą popularność solistów – piosenkarzy. W zespole grali:

Na przełomie 1958/1959 za mocno eksploatowany (prawie czterysta pięćdziesiąt audycji radiowych, do tego występy w czasie

objazdowych tras koncertowych) zespół Kazaneckiego rozpadł się. W miejsce dotychczasowych solistów z orkiestrą zaczęli śpiewać: [[Edward Kluczka]], [[Zbigniew Kurtycz]] i Marcel Novek oraz Lidia Czarska i Halina Kaspurowa. W 1961 na miejscu Czarskiej pojawiła się [[Katarzyna Bovery]]. Po śmierci Jerzego Haralda, w 1965, Kazanecki objął kierownictwo Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia w Katowicach. Niedługo potem <ref>{{cytuj stronę| url = http://culture.pl/pl/tworca/waldemar-kazanecki| tytuł = Waldemar Kazanecki „w 1960 wrócił do Warszawy”| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Culture.pl| pracadata = |język = |data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref> definitywnie wyprowadził się ze Śląska.

Zamieszkał w Warszawie, przez pewien czas pracował jako dyrektor muzyczny Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych, był też wiceprezesem ZG [[Związek Polskich Autorów i Kompozytorów|ZAKR]]. Komponował muzykę poważną <ref name="culture.pl" />, współpracował ze Studiem Eksperymentalnym PR, w [[Darmstadt]] uczestniczył w [[Darmstädter Ferienkurse|Kursach Nowej Muzyki]]. Jego utwory były wykonywane na festiwalach muzyki współczesnej w Jugosławii (Zagrzeb -– Biennale Muzyki), Stanach Zjednoczonych (Cleveland), Austrii (Graz -– Festiwal „Styryjska Jesień” 1982), Francji, Hiszpanii i in. oraz w Polsce (Wrocław -– Festiwal Muzyki Polskiej 1972, Poznań, Warszawa -– [[Warszawska Jesień]] 1971).

Pod koniec lat 50. XX w. Kazanecki rozpoczął również współpracę z filmem (a później telewizją) komponując muzykę najpierw do filmów krótkometrażowych (animowanych, dokumentalnych itp.), a potem fabularnych. Po raz pierwszy jego muzykę wykorzystano w animowanym filmie o przygodach profesora Filutka ''„Zryw” na spływ'' (reż. Władysław Neherbecki) z 1956 <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.sfp.org.pl/osoba,30968,1,21647,Waldemar-Kazanecki.html#opis| tytuł = Waldemar Kazanecki| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = Stowarzyszenie Filmowców Polskich.org.pl|data praca= |język = | data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref>. Ostateczny jego filmowy dorobek kompozytorski to muzyka do ok. 40 filmów fabularnych (z najbardziej chyba znaną do ''[[Noce i dnie (film)|Nocy i dni]]'') i kilkuset mniejszych produkcji: seriali telewizyjnych ''[[Czarne chmury]]'' (1973), ''[[Hrabina Cosel]]'', ''[[Dom (serial telewizyjny)|Dom]]'' (1980), 20 filmów oświatowych i prawie 500 krótkometrażowych (m.in. dziecięcych filmów animowanych, w tym ''[[Przygody Bolka i Lolka|Przygód Bolka i Lolka]]'').

Walc z filmu „Noce i dnie” (reż. [[Jerzy Antczak]], 1975) stał się standardem muzycznym. Po dopisaniu tekstu przez [[Agnieszka Osiecka|Agnieszkę Osiecką]], jako piosenka pod tytułem "„[[Od nocy do nocy]]"”, stała się przebojem [[Halina Kunicka|Haliny Kunickiej]].

* ''[[Noce i dnie (film)|Noce i dnie]]'', (wersja filmowa i serialowa) [[1975 w filmie|1975]]

* ''[[Airport (film)|Airport]]'' (film animowany), 1981

{| cellspacing="12" class="wikitable sortable" style="text-align:left; font-size: 12px;"

!style="text-align:center;"|''' Rok'''

!style="text-align:center;"|''' Tytuł'''

!style="text-align:center;"|''' Instrumentarium'''

!style="text-align:right;"| 1962

!style="text-align:right;"| 1964

!style="text-align:right;"| 1965

|Animazione I

!style="text-align:right;"| 1965

|Animazione I

!style="text-align:right;"| 1965

|Animazione II

!style="text-align:right;"| 1968

!style="text-align:right;"| 1969

!style="text-align:right;"| 1970

!style="text-align:right;"| 1970

!style="text-align:right;"| 1970

|Antiphonos

!style="text-align:right;"| 1971

!style="text-align:right;"| 1971

!style="text-align:right;"| 1971

!style="text-align:right;"| 1971

!style="text-align:right;"| 1972

!style="text-align:right;"| 1972

!style="text-align:right;"| 1972

!style="text-align:right;"| 1972

* „Cygańska jesień” (sł. [[Janusz Kondratowicz]], [[Jonasz Kofta]]) <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.bibliotekapiosenki.pl/Cyganska_jesien| tytuł = Cygańska jesień| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = bibliotekapiosenki.pl|data praca= |język = | data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref>; wyk. [[Anna Jantar]]

* „Jest łódeczka na jeziorze” (sł. [[Stanisław Werner (literat)|Stanisław Werner]]) <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.bibliotekapiosenki.pl/Jak_lodeczka_na_jeziorze| tytuł = Jak łódeczka na jeziorze| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = bibliotekapiosenki.pl|data praca= |język = | data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref>

* „Kakaowe mambo” (sł. [[Anna Jakowska]])

* „Na nieśmiałość nie ma rady” (sł. Anna Jakowska) <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.bibliotekapiosenki.pl/Na_niesmialosc_nie_ma_rady| tytuł = Na nieśmiałość nie ma rady| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = bibliotekapiosenki.pl|data praca= |język = | data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref>; wyk. [[Katarzyna Bovery]]

* „Partyzancka ballada” z filmu ''[[Weekend z dziewczyną]]'', (sł. Andrzej Tylczyński); wyk. [[Jacek Lech]], [[Czerwono-Czarni]]

* „Ulubiony dixieland” (sł. Anna Jakowska) <ref>{{cytuj stronę| url = http://www.bibliotekapiosenki.pl/Ulubiony_dixieland| tytuł = Ulubiony dixieland| data dostępu = 2 stycznia 2014| autor = | opublikowany = bibliotekapiosenki.pl|data praca= |język = | data dostępu = |2 językstycznia =2014}}</ref>

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Kazanecki, Waldemar}}