Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
→‎Historia: drobne redakcyjne
Linia 22:
 
== Historia ==
Utwór spisany został przez Jana Długosza na polecenie kardynała [[Zbigniew Oleśnicki (kardynał)|Zbigniewa Oleśnickiego]]{{odn|Aleksander Brückner|1939|s=770}}. Powstał w połowie XV wieku, ale aż do połowy wieku XIX pozostawał w [[Rękopis|manuskrypcie]]. Długosz spisał go dwukrotnie. Pierwszy raz już w 1440 sporządził kopię, która zaginęła. Na pisaniu drugiej spędził od 1470 roku ostatnie 10 lat życia, jednakale pracy nie ukończył i kontynuowali ją później także inni pisarze. Językiem [[narracja|narracji]] utworu jest [[łacina]] jednak pojawiają się w nim liczne polskie cytaty, a także polskie [[Nazwa własna|nazwy osobowe]]: [[imię|imiona]], [[nazwisko|nazwiska]] oraz [[Nazwa miejscowa|nazwy miejscowe]]{{odn|Aleksander Brückner|1939|s=770}}.
 
Zawiera wiele ciekawych zabytków polskiego piśmiennictwa średniowiecznego oraz szczegółowe zapisy praw, przywilejów, dochodów oraz fundacji wszystkich kościołów diecezji obejmującej wówczas całą Małopolskę{{odn|Aleksander Brückner|1939|s=770}}. Szczególnie interesujący dla badań [[Historia języka polskiego|historii języka polskiego]] jest tzw. [[testament Piotra Wydżgi]], umieszczony w części czwartej i będący zabytkiem [[Język staropolski|języka staropolskiego]] z XV wieku{{odn|Wydra|Rzepka|1984|s=183}}.