Spółgłoska półotwarta boczna dziąsłowa welaryzowana: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
BartekChom (dyskusja | edycje) m →Przykłady: w |
BartekChom (dyskusja | edycje) m →Przykłady: łącze |
||
Linia 13:
==Przykłady==
*W [[język polski|'''języku polskim''']] występowało tzw. ''ł aktorskie'' (dzisiaj do usłyszenia tylko u aktorów starszego pokolenia lub w wymowie kresowej). Artykulacji tej spółgłoski można nauczyć się w następujący sposób. Ułożyć przednią krawędź języka za przednimi górnymi zębami a resztę języka wnieść jak do wymowy samogłoski {{IPA|[u]}}, przy takim ułożeniu starać się wymówić głoskę {{IPA|[l]}}. Alternatywnie wymawiając zębowe {{IPA|[l]}} równocześnie starać się wymówić samogłoskę {{IPA|[u]}} bez odrywania języka od zębów i zaokrąglania ust. Współcześnie w wyniku [[wałczenie|wałczenia]] /ł/ wymawia się jako [[spółgłoska półotwarta wargowo-miękkopodniebienna|{{IPA|[w]}}]].
*W [[język angielski|'''języku angielskim''']] spółgłoska podobna do opisanej wyżej tylko o artykulacji [[spółgłoska dziąsłowa|dziąsłowej]] występuje jako jeden z [[alofon|alofonów]] fonemu {{IPA|/l/}} w standardowej wymowie brytyjskiej ([[Received Pronunciation]]). Przed fonemami spółgłoskowymi (z wyjątkiem {{IPA|/j/}}) i na końcu wyrazów wymawiane jest {{IPA|[ɫ]}} czyli tzw. ''ciemne l'' (''niskie l''). W pozostałych przypadkach tj. przed samogłoską albo {{IPA|/j/}} wymawiane jest {{IPA|[l]}} tzw. ''jasne l'' (''wysokie l''). W [[amerykańska odmiana języka angielskiego|wymowie amerykańskiej]] wymawiane jest w większości przypadków ‘ciemne l’.
| |||