August Zamoyski: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym Jabłoniu. Tutaj nauczył się podstaw rzemiosła rzeźbiarskiego. W dużym majątku swoich rodziców poznał podstawy [[Kowalstwo|kowalstwa]] i stolarstwa. W 1912 ukończył [[XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Warszawie|Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego]]<ref>Późniejsze nazwy szkoły: od 30.06.1915 do 10.11.1918 [[XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Warszawie|Gimnazjum Towarzystwa Szkoły Maurycego hr. Zamoyskiego]], od 10.11.1918 [[XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Warszawie|Gimnazjum Towarzystwa im. Jana Zamoyskiego]] (za: ''Smolna 30. Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego'' Warszawa: PIW, 1989: 21 i 23; tamże w spisie absolwentów rocznika 1912 na s. 339, pozycja 29. oraz fotografia nr 35. po s. 224).</ref> w [[Warszawa|Warszawie]]. W następnych latach studiował za granicą. W [[Szwajcaria|Szwajcarii]] chodził na wykłady ekonomii na uniwersytecie we [[Fryburg (miasto w Szwajcarii)|Fryburgu]], potem w [[Niemcy|Niemczech]] w [[Heidelberg]]u słuchał filozofii. W [[Berlin]]ie uczęszczał na kurs rysunku malarza [[Lovis Corinth|Lovisa Corintha]]. Po wybuchu [[I wojna światowa|wojny]] w 1914 dostał się do niewoli niemieckiej. Dzięki usytuowanym krewnym został przeniesiony do Berlina, gdzie pracował jako kamieniarz i snycerz, wieczorami chodził na kursy rysunkowe aktu w szkole Lewin-Funke. W snycerskim warsztacie, gdzie pracował, dostrzegł go przypadkowo Joseph Wackerle (wykładający w berlińskiej KunstwerbeschuleKunstgewerbeschule) i zaproponował mu pracę u siebie. W 1917 pracując nadal dla Wackerlego przeniósł się do [[Monachium]]. W trakcie pobytu w tym mieście poznał [[Stanisław Przybyszewski|Stanisława Przybyszewskiego]] i dzięki niemu nawiązał kontakt z [[poznań]]ską grupą [[Ekspresjonizm (sztuka)|ekspresjonistyczną]] „[[Bunt (grupa artystyczna)|Bunt]]”. Po powrocie do kraju brał udział w wystąpieniach tej formacji,a następnie przeniósł się do [[Zakopane]]go. Wraz z [[Leon Chwistek|Leonem Chwistkiem]], [[Tytus Czyżewski|Tytusem Czyżewskim]] i [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Stanisławem Ignacym Witkiewiczem]] współtworzył grupę „Ekspresjonistów Polskich”, która wkrótce przyjęła nazwę [[Formizm|Formistów]]. W 1920 r. odwiedził [[Nowy Jork]]. Od 1923 przebywał głównie we Francji, jednak kilka miesięcy w roku spędzał w Zakopanem, gdzie zachował pracownię. Z tego okresu pochodzą też jego sukcesy sportowe. Do najbardziej spektakularnych należał przejazd rowerem z [[Paryż]]a do Zakopanego – 2928 kilometrów po 130 dziennie. W 1929 roku był głównym organizatorem wystawy sztuki polskiej w Paryżu. W latach 1940–1955 mieszkał w [[Brazylia|Brazylii]], gdzie założył i prowadził szkoły rzeźby w [[Rio de Janeiro]] i [[São Paulo]]. Od 1955 roku do śmierci mieszkał i tworzył we Francji. W 1956 roku przyjechał do kraju i wygłosił szereg odczytów o swoich doświadczeniach rzeźbiarskich. Do Polski przyjeżdżał jeszcze kilkakrotnie w latach 1963–1964, aby wybrać młodych polskich rzeźbiarzy na stypendium do Francji.