Karol Pasternak: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
ZKZ
drobne merytoryczne
Linia 16:
|siły zbrojne = [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]<br/>[[Wojsko Polskie we Francji (1939–1940)]]
|jednostki = [[Kozak (pociąg pancerny)|pociąg pancerny „Kozak”]],<br/>[[4 Kujawski Pułk Artylerii Lekkiej|4 Pułk Artylerii Polowej]],<br/>[[27 Pułk Artylerii Lekkiej|27 Pułk Artylerii Polowej]],<br/>[[16 Pomorski Pułk Artylerii Lekkiej|16 Pułk Artylerii Lekkiej]],<br/>[[5 Dywizjon Artylerii Konnej]],<br/>[[28 Pułk Artylerii Lekkiej]],<br/>[[45 Dywizja Piechoty (II RP)|45 Dywizja Piechoty]],<br/>[[3 Pułk Artylerii Lekkiej (3 DP)|3 Pułk Artylerii Lekkiej]]
|stanowiska = dowódca pociągu pancernego<br/>dowódca dywizjonu<br/>[[kwatermistrz]] pułku<br/>zastępca dowódcy pułku<br/>dowódca pułku artylerii<br/>dowódca artylerii dywizyjnej
|wojny i bitwy = [[wojna polsko-ukraińska]]<br/>[[wojna polsko-bolszewicka]]<br/>[[II wojna światowa]] ([[kampania wrześniowa]], [[kampania francuska 1940|kampania francuska]])
|późniejsza praca =
Linia 28:
Urodził się 21 stycznia 1893. Podczas [[wojna polsko-ukraińska|wojny polsko-ukraińskiej]] w stopniu [[porucznik]]a pełnił służbę w szeregach grupy wypadowej ppłk. [[Juliusz Swoboda|Juliusza Swobody]] działającej od 21 listopada 1918, której żołnierze w Ustrzykach Dolnych przejęli pozostawiony przez Ukraińców pociąg towarowy i wycofując się zabrali go do Leska{{odn|Landau|Tabiszewski|1929|s=5}}. Pasternak został dowódcą pociągu<ref name="EZ">{{Cytuj książkę | autor = [[Edward Zając]] | tytuł = Jak Sanok wybił się na niepodległość | wydawca = Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku | miejsce = Sanok | data = 1995 | strony = 25 | isbn = 83-901466-3-0 | url = http://www.sanockabibliotekacyfrowa.pl/publication/560}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Andrzej Olejko]] | tytuł = Śladami lotnej i „Kozaka” | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 45 (521) | strony = 7 | data = 9 listopada 2001 | url = }}</ref>, przekierował haubice na platformach, a pociąg uczestniczył następnego dnia w ponownym zajęciu Ustrzyk, zaś w kolejnych dniach porucznik zawnioskował do [[Autosan|Fabryki Maszyn i Wagonów]] w [[Sanok]]u o przygotowanie prowizorycznego [[Kozak (pociąg pancerny)|pociągu „Kozak”]]{{odn|Landau|Tabiszewski|1929|s=5-6}}. W marcu 1920 był porucznikiem [[4 Kujawski Pułk Artylerii Lekkiej|4 pułku artylerii polowej]] i przebywał w polu podczas [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] (w tym czasie przekazał podziękowania lekarzowi-ginekologowi z [[Sanok]]a, kpt. dr. [[Stanisław Domański (ginekolog)|Stanisławowi Domańskiemu]], za przeprowadzenie operacji ratującej życie jego żonie i dziecku)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Nadesłane. Podziękowanie | czasopismo = Ziemia Sanocka | wolumin = 33 | strony = 4 | data = 4 kwietnia 1920}}</ref>. Za swoje czyny wojenne otrzymał [[Order Virtuti Militari]]{{odn|Landau|Tabiszewski|1929|s=24}}. Został zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] artylerii ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=816}}.
 
Po wojnie pozostawał oficerem 4 pułku artylerii polowej w [[Inowrocław|Inowrocławiu]], w którym w 1923 był p.o. dowódcy I dywizjonu{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=421}}. Został awansowany na stopień [[major]]a artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=740}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=453}}. W 1924 był etatowym dowódcą I dywizjonu w macierzystym pułku{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=644}}. W kwietniu 1928 byłzostał [[kwatermistrz]]emprzeniesiony wdo [[27 Pułk Artylerii Lekkiej|27 pułku artylerii polowej]] we [[Włodzimierz Wołyński|Włodzimierzu Wołyńskim]] na stanowisko kwatermistrza pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 146}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=401}}. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do dowództwa [[9 Grupa Artylerii|9 Grupy Artylerii]] w Brześciu na stanowisko I oficera sztabu{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 109}}. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony do 16 pułku artylerii polowej (od 1932 roku – [[16 Pomorski Pułk Artylerii Lekkiej|16 pułk artylerii lekkiej]]) w [[Grudziądz|Grudziądzu]] na stanowisko zastępcy dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 16}}. Od 5 lipca do 7 września 1933 roku w zastępstwie był dowódcą pułku{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=179, 684}}. 24 stycznia 1934 roku został awansowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów artylerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 1 z 24 stycznia 1934 roku, s. 1}}. Dowodził [[5 Dywizjon Artylerii Konnej|5 dywizjonem artylerii konnej]] w Krakowie, później [[28 Pułk Artylerii Lekkiej|28 pułkiem artylerii lekkiej]] w Zajezierzu od 29 grudnia 1938 do sierpnia 1939.
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w trakcie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowe]] w stopniu podpułkownika był dowódcą artylerii dywizyjnej [[45 Dywizja Piechoty (II RP)|45 Dywizji Piechoty]]. Po przedostaniu się do Francji został oficerem [[Wojsko Polskie we Francji (1939–1940)|Wojska Polskiego we Francji]]. W 1940 pełnił funkcję dowódcy [[3 Pułk Artylerii Lekkiej (3 DP)|3 pułku artylerii lekkiej]]{{odn|Szczurowski|2001|s=58}}. Zmarł w 1958 we Wrocławiu<ref name="EZ"/>.