Zakon krzyżacki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., WP:SK, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, poprawa linków, wikizacja, drobne techniczne |
m merytoryczne na podstawie źródeł |
||
Linia 116:
</blockquote>
W 1308 król Władysław Łokietek wezwał na pomoc Krzyżaków w celu odparcia ataku Brandenburczyków na Pomorze Gdańskie. Ci pomocy udzielili ale Pomorza i Gdańska nie opuścili. Po wymordowaniu polskiej załogi w mieście zajęli także kolejne grody pomorskie i odkupili od Brandenburczyków prawa do Pomorza<ref>Kazimierz Jasiński, Historia Gdańska t. I, s. 324.</ref>.
W 1308 r., własnymi siłami zakon zajął bezprawnie Pomorze Gdańskie, co wywołało protest Władysława Łokietka i pozwanie przed sąd papieski w Inowrocławiu, który 10 lutego 1321<ref>[http://stary.naszdziennik.pl/index.php?typ=kl&dat=20090210&id=kl99.txt Kalendarium 10 lutego].</ref> nakazał zakonowi zwrot Pomorza, do którego jednak wyroku zakon się nie zastosował. Wielki mistrz przekupił króla Francji{{fakt|data=2010-05}}, aby wpłynął na papieża, a ten unieważnił wyrok. Papież był wtedy w niewoli awiniońskiej, więc wymuszenie na nim tej decyzji nie było trudne. Wkrótce zakon sprzymierzył się z księciem [[Jan Luksemburski|Janem Luksemburskim]] oraz władcą Meklemburgii i w 1327 r. zaatakował Kujawy oraz Wielkopolskę, przeprowadzając wiele łupieżczych najazdów, terroryzując mieszkańców, paląc wsie i mordując ludność. Wtedy stoczono w 1331 r. nierozstrzygniętą [[Bitwa pod Płowcami|bitwę pod Płowcami]], która mimo że nie zmusiła zakonu do oddania Pomorza, obaliła mit, o niezwyciężonych Krzyżakach. W trakcie kampanii w 1331 roku atakujące od południa wojska Jana Luksemburskiego nie zdołały zdobyć Poznania i zawróciły z powrotem do Czech. W 1345 r. najechali i złupili katedrę w Poznaniu.▼
W związku z tym król w 1319 interweniował u papieża. Proces sprawie zagarnięcia Pomorza odbył się w Brześciu oraz Inowrocławiu, i zakończył się 10 lutego 1321<ref>[http://stary.naszdziennik.pl/index.php?typ=kl&dat=20090210&id=kl99.txt Kalendarium 10 lutego].</ref> wyrokiem który nakazywał zakonowi krzyżackiemu zwrot Pomorza i zapłatę 30 000 grzywien królowi polskiemu. Krzyżacy złożyli apelację i sprawa uległa zawieszeniu<ref>Praca zbiorowa, ''Polska w rozwoju dziejowym''. Warszawa 1966, s. 374.</ref>.
▲
Zakon nadal próbował też atakować Kujawy i Wielkopolskę metodą wojen podjazdowych, jednak działania dyplomatyczne Kazimierza Wielkiego rozbijające w czasie zjazdu w Wyszehradzie w 1335 r. ich sojusz z Czechami (i pozywając ich przed [[Proces warszawski 1339|polubowny sąd papieski w Warszawie w 1339 r.]]), chcąc też zająć tereny Rusi Czerwonej, skłonił zakon do podpisania [[Pokój kaliski 1343|pokoju w Kaliszu]] w 1343 r., w którym zakon zwrócił [[Kujawy]] i ziemię dobrzyńską, zaś warunkowo jako jałmużnę zatrzymywał [[Pomorze]], ziemię chełmińską i michałowską. Pomimo trzech kolejnych wyroków sądu papieskiego, nakazujących zwrot Pomorza, zakon nie oddał nigdy dobrowolnie zasądzonej ziemi.
| |||