'''Wielkie Księstwo Litewskie''' ([[Język litewski|lit.]] ''Lietuvos Didžioji Kunigaikštystė'', [[Język ruski|rus.]] ''Великое князство Литовъское'', [[Łacina|łac.]] ''Magnus Ducatus Lituaniae''), potocznie '''Litwa'''<ref>Chodzi o Litwę historyczną, różną od dzisiejszej [[Litwa|Republiki Litewskiej]]. Terminu "Litwa", a nawet "Wielkie Księstwo", używano powszechnie w czasach zaborów (por. [[Adam Mickiewicz|Mickiewicz]]: ''Litwo, ojczyzno moja...'') na określenie terytorium dawnego Księstwa (dzisiejsza Białoruś i Litwa). Również w okresie II RP używano określenia "Litwa" w szerszym niż dziś znaczeniu. Dlatego były: [[Republika Litewska (1918–1940)|Litwa kowieńska]], [[Litwa Środkowa]] ([[Wileńszczyzna]]) i Litwa białoruska (stąd [[Brześć|Brześć Litewski]], [[Mińsk|Mińsk Litewski]] itp). Zobacz też: [[Litwini w znaczeniu historycznym]]</ref> – państwo powstałe przez zjednoczenie plemiennych księstw [[Litwini|litewskich]] w roku [[1240]] przez [[Mendog]]a. Od [[1316]] do [[1569]] pod władzą dziedzicznych [[władcy Litwy|wielkich książąt litewskich]] z [[Giedyminowicze|dynastii Giedyminowiczów]] (i jej bocznej linii [[Jagiellonowie|Jagiellonów]]). Od [[1385]] w [[unia polsko-litewska|unii z Polską]]. W latach [[1569]]-[[1795]] jeden z dwóch równoprawnych członów [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]]. Wielkie Księstwo Litewskie obejmowało obszar dzisiejszej [[Litwa|Litwy]] i [[Białoruś|Białorusi]], a w największym zasięgu terytorialnym (XIV-XVI wiek) również [[Podlasie|Podlasia]], środkowej i wschodniej [[Ukraina|Ukrainy]] oraz zachodnich kresów [[Rosja|Rosji]].
