Siedmiogród: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Starożytność: Zbędna kropka Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m →Panowanie Habsburgów: jęz., lit. |
||
Linia 50:
Po [[Bitwa pod Wiedniem|bitwie pod Wiedniem]] [[Habsburgowie]] rozpoczęli ofensywę, której skutkiem było podbicie Siedmiogrodu. 10 maja 1688 roku generał Caraffa został mianowany generałem gubernatorem Siedmiogrodu, a [[pokój w Karłowicach]] w 1699 roku oficjalnie potwierdził przejęcie przez Austrię zwierzchnictwa nad tymi ziemiami{{odn|Nouzille|1997|s=172–173}}. Na stanowiskach publicznych mogli znajdować się tylko Niemcy, Węgrzy oraz ewentualnie Seklerzy{{odn|Nouzille|1997|s=174}}. Ciężka ręka Habsburgów wywołała rychło powstanie [[Franciszek II Rakoczy|Franciszka II Rakoczego]], pragnącego usamodzielnienia się Siedmiogrodu. Po kilku latach walk, zostało ono ostatecznie stłumione w 1711 roku{{odn|Demel|1986|s=204}}. Siedmiogród stał się peryferyjną i bardzo eksploatowaną prowincją monarchii habsburskiej{{odn|Demel|1986|s=221–223}}.
Powstanie węgierskie w 1848 spowodowało intensyfikację problemów w monarchii habsburskiej. W Siedmiogrodzie zaczął rodzić się rumuński ruch narodowy. Rumuni chcieli uzyskać dla swojego języka status języka urzędowego na terenie Siedmiogrodu, a także chcieli uniezależnienia od Węgier. Ponadto chcieli reprezentacji w parlamencie proporcjonalnej do struktury narodowościowej{{odn|Nouzille|1997|s=191}}. Z powodu niezrealizowania postulatów w październiku 1848 roku w Siedmiogrodzie wybuchła wojna domowa. Dopiero wkroczenie latem 1849 roku armii rosyjskiej położyło kres walkom. Węgrzy zgodzili się na używanie języka rumuńskiego w administracji, sądownictwie i edukacji{{odn|Nouzille|1997|s=193}}. W latach 60. XIX wieku wzrosło
Po utworzeniu [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]] w 1867 roku Siedmiogród stał się częścią [[Kraje Korony Świętego Stefana|Korony św. Stefana]]{{odn|Nouzille|1997|s=196}}. Jeszcze w tym samym roku parlament węgierski cofnął prawa języka rumuńskiego na terenie Siedmiogrodu{{odn|Nouzille|1997|s=200}} i mimo znacznego oporu rumuńskich mieszkańców nastąpiła madziaryzacja mniejszości narodowych na Węgrzech{{odn|Nouzille|1997|s=202}}. Dotknęła ona również Sasów, którzy zaczęli tracić nabywane od średniowiecza przywileje. W 1878 roku Sasi stracili swoje sejmiki, które stały się tylko stowarzyszeniami{{odn|Galusek|Jurecki|2008|s=40}}.
| |||