Konstanty Damrot: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
||
Linia 43:
== Życiorys ==
Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej w Lublińcu jako syn Konstantego oraz Karoliny z domu Jüttner. O jego edukację zadbał krewny, ks. Juliusz Jüttner, który umieścił go w sierocińcu przy katolickim seminarium nauczycielskim w [[Gościkowo|Paradyżu]] (obecna nazwa tej miejscowości: Gościkowo). Damrot zdał mature w 1862 w gimnazjum w [[Opole|Opolu]]. Następnie studiował na Wydziale Filozoficznym [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W czasie studiów był aktywnym członkiem [[Towarzystwo Literacko-Słowiańskie|Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego]] oraz Koła Górnoślązaków, które przekształcił w [[Towarzystwo Polskich Górnoślązaków]]. W 1864 przeniósł się na Wydział Teologiczny, lecz wkrótce został wcielony do wojska i wziął udział w [[Wojna duńska 1864 roku|wojnie duńsko-pruskiej]]<ref>{{Cytuj|autor = [[Jerzy Oleksiński]]
W 1867 roku otrzymał święcenia kapłańskie i objął wikariat w Opolu. W 1870 przeniósł się do [[Kościerzyna|Kościerzyny]] na [[Pomorze|Pomorzu]], gdzie przez 13. lat pełnił funkcję dyrektora Katolickiego Seminarium Nauczycielskiego<ref>"Literatura Polska. Przewodnik encyklopedyczny" Tom I, PWN, Warszawa 1984, {{ISBN|83-01-01520-9}} hasło Konstanty Damrot, str. 176.</ref>. W 1884 powrócił na Górny Śląsk i pracował na stanowisku dyrektora Seminarium Nauczycielskiego w Opolu. Był czynnym członkiem Związku Opolskiej Inteligencji Philomatia.
Linia 50:
== Twórczość ==
Konstanty Damrot publikował swoje dzieła pod pseudonimem ''Czesław Lubiński'' dzięki czemu uniknął prześladowań ze strony władz pruskich. Książka ''Szkice z ziemi i historii Prus Królewskich'' wydana w Gdańsku w roku 1886 wzbudziła niepokój władz, które nie mogąc zidentyfikować autora osadziły w więzieniu wydawcę ''„za wyszydzanie kościoła protestanckiego, obrazę rejencji oraz podsycanie nienawiści plemiennej”'' oraz skonfiskowały cały nakład książki<ref>{{Cytuj|autor = Jerzy Oleksiński
Poezje Damrota ukazywały się w kalendarzach oraz czasopismach m.in. w „Chacie”, „Dzienniku Chicagoskim” i „[[Pielgrzym (czasopismo)|Pielgrzymie]]”. Był autorem popularnej pieśni patriotycznej „Długo nasz Śląsk ukochany...” śpiewanej na melodię [[Hymn Polski|polskiego hymnu narodowego]] oraz antybismarckowskiej fraszki „Przemoc i prawo”.
Linia 104:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj|autor = [[Rajmund Hanke]]
* ''Zasłużeni ludzie Pomorza Nadwiślańskiego z okresu zaboru pruskiego. Szkice biograficzne'', Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 1979. {{ISBN|83-04-00132-2}}.
* Katalog Biblioteki Narodowej
| |||