Mykoła Łebed´: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

{{osobny artykuł|Zabójstwo Bronisława Pierackiego}}

W latach 1941-1944 Łebed´ kierował ze strony OUN-B rozmowami z [[Delegatura Rządu na Kraj|Delegaturą Rządu na Kraj]] i [[Armia Krajowa|Armią Krajową]]. W roku 1944 Łebed´ był współtwórcą UHWR i sekretarzem generalnym do spraw zagranicznych [[Ukraińska Główna Rada Wyzwoleńcza|UHWR]]. W tym charakterze kierował rozmowami z Węgrami i pośredniczył w rozmowach [[Ukraińska Powstańcza Armia|UPA]] z Niemcami.

 

 

W 1946 na emigracji we Włoszech próbował wraz z [[Iwan Hrynioch|Iwanem Hryniochem]] nawiązać pierwsze kontakty ze [[Strategic Services Unit]] (wywiadem USA), próby te zakończyły się jednak niepowodzeniem. W tym czasie Łebed´ napisał książkę pt. ''UPA'' (opublikowaną w 1946<ref>Mykoła Łebed ''UPA-Ukraïnska povstanska armiia: ïï heneza, rist i diï u vyzvoliniĭ borotbi ukraïnskoho narodu za ukraïnsku samostiĭnu sobornu derzhavu'', wyd. I 1946, Wyd. Biuro Prasowe UHWR, wyd. II 1987, Suchasnist, {{ISBN|3-89278-003-X}} [http://catalog.loc.gov/cgi-bin/Pwebrecon.cgi?v1=3&ti=1,3&Search_Arg=Lebed&Search_Code=NAME%40&CNT=25&PID=AAH_KXBI8Yq4FWHIEIazenqZEaX50&SEQ=20101203033651&SID=2 opis bibliograficzny] w [[Biblioteka Kongresu|Bibliotece Kongresu USA]]</ref>), uznaną przez m.in. [[Ihor Iljuszyn|Ihora Iljuszyna]] za tendencyjną na rzecz UPA<ref>Ihor Iljuszyn, ''UPA i AK. Konflikt w Zachodniej Ukrainie (1939–1945)'', Związek Ukraińców w Polsce, Warszawa 2009, {{ISBN|978-83-928483-0-1}}, s.25-26.</ref>, w której „wybielał” swoją wojenną przeszłość<ref>[http://www.archives.gov/iwg/reports/hitlers-shadow.pdf Richard Breitman, Norman J.W. Goda, ''Hitler's Shadow: Nazi War Criminals, U.S. Intelligence, and the Cold War'']</ref>. W lipcu 1947 [[Counter Intelligence Corps|kontrwywiad Armii Stanów Zjednoczonych (CIC)]] w [[Rzym]]ie przyjął propozycję współpracy Łebedia, który zobowiązał się do informowania o ukraińskich grupach emigracyjnych, sowieckiej działalności w amerykańskiej strefie okupacyjnej i bardziej ogólnych informacji o Sowietach i Ukraińcach. Współpraca została nawiązana mimo zawartych w raporcie CIC opinii źródeł informacji, określających Łebedia jako ''znanego sadystę i niemieckiego kolaboranta''<ref>„A CIC report from July 1947 cited sources that called Lebed a ''well-known sadist and collaborator of the Germans''. Regardless, the CIC in Rome took up Lebed’s offer whereby Lebed provided information on Ukrainian émigré groups, Soviet activities in the U.S. zone, and information on the Soviets and Ukrainians more generally."[http://www.archives.gov/iwg/reports/hitlers-shadow.pdf Richard Breitman, Norman J.W. Goda, ''Hitler's Shadow: Nazi War Criminals, U.S. Intelligence, and the Cold War''] s.86.</ref>. Od grudnia 1947 roku przebywał w [[Monachium]] w [[Okupacja aliancka Niemiec i Austrii#Strefy okupacyjne istniejące do 1949 (teren dzisiejszych Niemiec)|amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec]], przeniesiony tam wraz z rodziną przez CIC, dla uniknięcia możliwości wysunięcia przez ZSRR wobec Włoch żądania [[ekstradycja|ekstradycji]] Łebedia, wobec zakończenia w grudniu 1947 amerykańskiej okupacji Włoch<ref>„In November 1947 Hrinioch requested on behalf of Bandera himself that the U.S. authorities move Lebed from Rome to Munich to protect him from Soviet extradition requests when American military government in Italy ended the following month."[http://www.archives.gov/iwg/reports/hitlers-shadow.pdf Richard Breitman, Norman J.W. Goda, ''Hitler's Shadow: Nazi War Criminals, U.S. Intelligence, and the Cold War''] s.86.</ref>.