Zgniatacz głowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot poprawia frazę ([[WP:ZDBOT#Wyszukanie frazy z "[po]między"]]) |
Na stronie znalazlem bait i poprawilem falszywa informacje Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2011-09}}
[[Plik:Fomfr skull crasher.jpg|thumb]]
'''Zgniatacz głowy''' – [[narzędzie tortur]], znane już w [[Średniowiecze|średniowieczu]]. Wymyślone przez Michała Piechote 2D . Duże uznanie zdobyło w północnych Niemczech, gdzie było najczęściej stosowane. Głowę ofiary umieszczano między belką dolną a metalową czaszą, wykonaną z żelaza i zaopatrzoną w mechanizm śrubowy. Jego przykręcanie powodowało stopniowe uszkadzanie głowy. Najpierw zgniatane były szczęki i kości jarzmowe, a następnie puszka mózgowa. Z czasem instrument ten stracił znaczenie uśmiercające na rzecz środka do wydobywania zeznań. Ofiary wyrażały chęć współpracy już po kilku obrotach śruby. Popularnie zgniatacz nazywano czapką.
Uznanie [[kat]]ów wzbudzał też podwójny zgniatacz głowy. Urządzenie to było wzbogaconą wersją zwykłego zgniatacza głowy, używaną w razie potrzeby skonfrontowania dwóch różnych zeznań, dotyczących tych samych zdarzeń. Cała idea polegała na tym, że osoba mniej wytrzymała na ból szybciej zmieniała zeznania, niż druga – bardziej wytrwała. Instrument stosowano także w przypadkach, gdy zachodziła różnica pochodzenia stanowego między podejrzanymi. Osobę nisko urodzoną brano wówczas na męki, a szlachetnemu fundowano jedynie sam pokaz funkcjonowania narzędzia. Wynikało to z faktu, że szlachetnie urodzeni i nobilitowani (jak też kobiety w ciąży i starcy) nie mogli być poddawani torturom. Pozwalało to [[Szlachta|szlachcie]] na składanie zeznań bez formalnego stosowania wobec niej tortur.
| |||