Wesele Figara (opera): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
po co te przejścia? Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
m →Akt I: drobne redakcyjne |
||
Linia 56:
== Treść ==
=== Akt I ===
Zuzanna i [[Figaro]] przygotowują się do wesela i wspólnego po nim zamieszkania (''Cinque... dieci... venti''). Figaro mierzy największy pokój w pałacu, w którym po ślubie mają zamieszkać z Zuzanną, podarowany im "wspaniałomyślnie" przez Hrabiego. Zuzanna próbuje zwrócić uwagę narzeczonego na czepek, który sama zrobiła. Dowiadując się o podarunku ślubnym hrabiego mówi Figarowi, że intencje, jakimi kieruje się Hrabia, to wcale nie dobroć czy uznanie zasług. Basilio, zaufany hrabiego już wielokrotnie w imieniu pana składał jej niedwuznaczne propozycje i dlatego Zuzanna obawia się, co będzie, jeśli Hrabia pośle gdzieś daleko jej ukochanego sam pozostając jej bezpośrednim sąsiadem. Figaro, acz powoli, przyznaje słuszność dziewczynie i postanawia dać nauczkę Hrabiemu (''Se vuol ballare''). Czy to jednak będzie proste? Sprawy komplikują się. Otóż Figaro pożyczył kiedyś pewną sumkę od Marceliny, służącej, ale i matki zaginionego dziecka doktora Bartolo. W przypadku braku możliwości spłaty pożyczki, Figaro ma się ożenić ... z Marceliną. Swoje porachunki z nim ma także sam Bartolo. Figaro w przeszłości przeszkodził mu w ślubie z Rozyną, dziś żoną Hrabiego. Batolo obiecuje więc Marcelinie, że z zemsty znajdzie najmniejsze nawet prawne kruczki, byle tylko pogrążyć Figara (''La vendetta''). Tymczasem Zuzannę odwiedza paź, Cherubinek. Prosi ją o wstawiennictwo u hrabiny, ponieważ hrabia ostatnio odkrył jeden z jego romansików. Jest to młody chłopiec zakochany we wszystkich kobietach mieszkających w pałacu Almavivy (''[[Non so
=== Akt II ===
|