Józefina Bakhita: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: linki zewnętrzne |
|||
Linia 30:
== Życiorys ==
Urodziła się w roku 1868 w Olgossie, niedaleko góry Agilere, w prowincji [[Darfur]], w [[Sudan]]ie. Jako kilkuletnia dziewczynka została porwana przez arabskich handlarzy niewolników. To dramatyczne w życiu dziewczynki wydarzenie spowodowało, że zapomniała własnego imienia. Nazwano ją „Bakhita”, co znaczy ''mająca szczęście'', ''szczęściara''. Wielokrotnie sprzedawana doświadczyła licznych cierpień m.in. na jej skórze wykonywano nożem tatuaże, a rany zasypywano solą. Jako piętnastolatka została zakupiona przez włoskiego konsula, Callisto Legnaniego, który po kilkudziesięciu miesiącach zabrał ją ze sobą do [[Włochy|Włoch]]. Tam została opiekunką w rodzinie Mariny Turiny Michieli. Ona
Życiorys Józefiny Bakhity [[Benedykt XVI]] przedstawił w encyklice ''[[Spe salvi]]'' jako przykład nierozerwalnej i determinującej relacji [[Wiara (chrześcijaństwo)|wiary]] i [[Nadzieja (chrześcijaństwo)|nadziei]] w życiu chrześcijan<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Benedykt XVI| imię = | autor link = Benedykt XVI| tytuł = [[Spe salvi]] n. 3 | wydawca = [[Wydawnictwo M]]| miejsce = Kraków| rok = 2007| strony = 8-10| isbn = 978-83-60725-76-4}}</ref>.
|