Łużyczanie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Uzupełnienie informacji. |
Wycofanie edycji |
||
Linia 1:
'''Łużyczanie''' ([[Łacina|łac.]] ''Lusitzi''<ref>[[Geograf Bawarski]]</ref>) – [[Plemiona słowiańskie|plemię słowiańskie]], które zamieszkiwało teren [[Łużyce Dolne|Dolnych Łużyc]] w dorzeczu [[Sprewa|Sprewy]] i [[Nysa Łużycka|Nysy Łużyckiej]]. Jednym z najstarszych grodów, wokół których skupiały się plemiona Łużyczan było [[Lübbenau/Spreewald|Lubnjow]]. Łużyczanie należeli do plemion [[Serbołużyczanie|Serbów łużyckich]] i są oni przodkami dzisiejszych [[Dolnołużyczanie|Dolnych Łużyczan]] (w odróżnieniu od Łużyczan Górnych, których przodkami są [[Milczanie]]). Pierwszej wzmianki o Łużyczanach dokonał [[Geograf Bawarski]] w połowie [[IX wiek]]u wyliczając dwadzieścia osad grodowych<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Váňa|imię = Zdeněk|tytuł = Świat dawnych Słowian| inni = Antoni Kroh (tłum.)| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1985| isbn = 83-06-01126-0| strony = 85}}</ref>.
W drugiej połowie [[IX wiek]]u Łużyczanie uznali zwierzchnictwo [[Państwo wielkomorawskie|Wielkich Moraw]], któremu to państwu podlegali aż do jego upadku w roku [[907]]. W latach [[870]]-[[890]] rozpoczęto budowę grodów obronnych w związku z narastającym zagrożeniem ze strony [[Państwo wschodniofrankijskie|państwa wschodniofrankijskiego]]. Rozbudowa tych grodów nasiliła się po [[920]], gdy król wschodniofrankoński [[Henryk I Ptasznik]] rozpoczął podbój siedzib zachodnich sąsiadów Łużyczan – [[Glomici|Glomitów]]. Po ich podporządkowaniu w [[932]] dokonał pierwszej poważnej wyprawy na ziemie Łużyczan. Ataki [[Sasi|Sasów]] nasiliły się w połowie [[X wiek]]u i w końcu w roku [[963]] Łużyczanie zostali podporządkowani [[Królestwo Niemieckie|królestwu niemieckiemu]] przez [[Gero (margrabia Marchii Wschodniej)|Gerona]], margrabiego [[Marchia Wschodnia|Marchii Wschodniej]].
|