Osocznik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Zakres czynności: [[ |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
== Pochodzenie nazwy ==
Według Gieorgija Karcowa<ref>[http://www.encyklopedia.puszcza-bialowieska.eu/index.php?dzial=haslo&id=300]</ref> termin osocznik pochodzi od słowa „sok”, oznaczającego śledzenie, chodzenie po śladach.
== Zakres czynności ==
Linia 11:
== W Puszczy Białowieskiej ==
O bytności osoczników na terenie [[Puszcza Białowieska|Puszczy Białowieskiej]] świadczy ustawa z roku
''„Rewizor z leśniczym mają osoczników obierać, a nie więcej niż ich trzeba przy Puszczach i łowach naszych ustanowić i to nam hospodarowi, oznajmić, a na służbę dawać im po 2 [[Włóka (miara powierzchni)|włóki]] wolne od czynszu i wszelkich podatków”.''
Ordynacja Puszczy [[Król|JKM-ci]] leśnictwa Białowieskiego z roku
Osocznicy podobnie jak strażnicy i strzelcy podlegali wyłącznie urzędowi łowieckiemu. W porównaniu z innymi poddanymi byli w znacznym stopniu uprzywilejowani.
Utrwalonym zwyczajem było utrzymywanie stanowisk osockich z ojca na syna. Dobrze zorganizowane i uposażone służby Puszczy Białowieskiej wielokrotnie wykazywały się oddaniem dla jej ochrony.
Osocznicy w Puszczy Białowieskiej byli rozmieszczeni nierównomiernie. W kwaterze [[Orzeszkowo (województwo podlaskie)|Orzeszkowskiej]] było ich – 122, w Dmitrowskiej – 101, Fałowskiej – 54. W
Pod koniec XVIII w. stopniowo zastępowali ich strzelcy i gajowi dozorujący przyznane im tereny leśne.
Po [[III rozbiór Polski|III rozbiorze]] Rzeczypospolitej zarząd lasów objął Departament leśny „Adminirałtejstw kolegii” (
== Zobacz też ==
|