Masakry w Warszawie 1861: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Tworzę Szablon:Cytuj
Linia 9:
 
== Przebieg manifestacji 27 lutego 1861 roku ==
Protest zorganizowany przez studentów [[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoły Sztuk Pięknych]] i [[Akademia Medyko-Chirurgiczna w Warszawie|Akademii Medyko-Chirurgicznej]] odbył się dnia 27 lutego 1861 roku{{r|ad2}}. Demonstracja przebiegała pod hasłami przeprowadzenia reform społecznych oraz zagwarantowania [[Prawa obywatelskie|praw obywatelskich]]. Demonstranci domagali się uwolnienia aresztowanych we wcześniejszej demonstracji, jaka odbyła się 25 lutego 1861 roku<ref>„Kronika{{Cytuj|tytuł = Kronika powstań polskich 1794-1944”,1944 Warszawa|data = 1994, {{ISBN|isbn = 83-86079-02-9}}, s|inni = Marian B Michalik (red.); Eugeniusz Duraczyński (oprac.) |miejsce = Warszawa |wydawca = „Kronika” |s = 205 |oclc = 834009097 }}</ref> (rocznica [[Bitwa o Olszynkę Grochowską|bitwy o Olszynkę Grochowską]]). Na [[Stare Miasto w Warszawie|Starym Mieście]] manifestacja przerodziła się w [[Procesja|procesję religijną]]. Na [[Ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie|Krakowskim Przedmieściu]] do uczestników manifestacji ogień otworzyło [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojsko rosyjskie]]. Od kul żołnierzy zginęło pięciu uczestników protestu: czeladnik krawiecki [[Filip Adamkiewicz]], uczeń gimnazjum [[Michał Arcichiewicz]], robotnik [[Karol Brendel]] oraz dwaj ziemianie z Towarzystwa Rolniczego – [[Marceli Paweł Karczewski]] i [[Zdzisław Rutkowski]]{{r|ad3}}.
 
Ciała zamordowanych przeniesiono do [[Hotel Europejski w Warszawie|Hotelu Europejskiego]], gdzie odbywał się wówczas zjazd [[Towarzystwo Rolnicze w Królestwie Polskim|Towarzystwa Rolniczego]]; jego uczestnicy pełnili przy zwłokach wartę, obawiając się, że ciała wykradnie rosyjska policja. Podczas zamieszek policja oraz wojsko rosyjskie wtargnęło na tereny kościołów, w których chronili się demonstranci{{r|ad4}}. Na znak protestu wkrótce je zamknięto, a na znak solidarności z katolikami [[rabin]] [[Izaak Kramsztyk]] nakazał również zamknąć wszystkie warszawskie [[Synagoga|synagogi]].