Henryk VI Lancaster: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Tworzę Szablon:Cytuj
Linia 45:
 
== Król szalony ==
Po nagłej śmierci ojca 31 sierpnia 1422 r. jako jedyny syn został w wieku 9 miesięcy królem. Dwa miesiące później zmarł jego chory psychicznie dziad, [[Władcy Francji|król Francji]] [[Karol VI Szalony]]. Na mocy [[traktat w Troyes|traktatu w Troyes]] z 21 maja 1420 r. Henryk VI został również królem Francji. Na czas jego małoletności ustanowiono radęRadę regencyjnąRegencyjną. W testamencie Henryk V mianował swych braci: [[Jan Lancaster|Jana]] i [[Humphrey Lancaster|Humphreya]] Lancasterów regentami odpowiednio [[Francja|Francji]] i [[Anglia|Anglii]]. 28 września 1423 r. baronowie zaprzysięgli wierność małemu Henrykowi.
 
Od 1428 r. bezpośrednią opiekę nad Henrykiem sprawował [[Richard de Beauchamp, 13. hrabia Warwick]]. Wielki wpływ na Henryka wywierał również jego kuzyn, [[Henryk Beaufort (kardynał)|Henryk Beaufort]], [[Biskupi Winchesteru|biskup Winchesteru]], a od 1426 r. [[kardynał]], główny oponent księcia Gloucester w Radzie Regencyjnej. Henryk został koronowany na króla Anglii dopiero 6 listopada 1429 r. w katedrze westminsterskiejWestminsterskiej. Tymczasem chwiało się angielskie panowanie we Francji (odsiecz [[Orlean]]u [[Joanna d’Arc|Joanny d'Arc]], koronacja [[Karol VII Walezjusz|Karola VII]] w [[Reims]]). Aby zapobiec katastrofie, dokonano pośpiesznej koronacji Henryka na króla Francji, która odbyła się z całkowitym pominięciem ustalonego ceremoniału 16 grudnia 1431 r. w katedrze [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|Notre Dame]] w [[Paryż]]u.
 
Koronacja ta niewiele zmieniła w sytuacji Anglików. Książę Bedford próbował ratować co się da z angielskich posiadłości na kontynencie, ale zmarł w 1435 r. W tym samym roku [[Filip III Dobry]], [[Władcy Burgundii|książę Burgundii]], doszedł do porozumienia z Karolem VII i przystąpił do wojny z Anglikami. Wkrótce Francuzi zdobyli [[Paryż]]. W 1437 r. Henryk doszedł do [[wiek sprawny|lat sprawnych]] i teoretycznie rozpoczął rządy osobiste. Teoretycznie, gdyż u młodego króla pojawiły się objawy choroby umysłowej, którą najprawdopodobniej odziedziczył po swoim szalonym francuskim dziadku. Regencja została więc utrzymana, a kraj pogrążył się w chaosie walk między dwoma stronnictwami, na czele których stali kardynał Beaufort i książę Gloucester.