Brazylia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Tworzę Szablon:Cytuj |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
||
Linia 116:
Po samobójstwie Vargasa powstało kilka krótkotrwałych rządów. W 1956 roku prezydentem został kandydat [[socjaldemokracja|socjaldemokratów]] [[Juscelino Kubitschek|Juscelino Kubitschek de Oliveira]]{{odn|Skidmore|1974|s=201}}. Kubitschek przyjął łagodną postawę wobec opozycji politycznej dzięki czemu mógł rządzić bez poważniejszych kryzysów{{odn|Skidmore|1974|s=202–203}}. W okresie jego rządów sektor gospodarki i przemysłu znacznie wzrósł{{odn|Skidmore|1974|s=204}}. Największym sukcesem rządu socjaldemokratów okazała się budowa nowej stolicy kraju, [[Brasília|Brasilii]] oddanej do użytku w 1960 roku{{odn|Skidmore|1974|s=204–205}}. Następcą Kubitscheka został [[Jânio Quadros]] który jednak podał się do dymisji w 1961 roku, a więc w okresie mniejszym niż rok po objęciu urzędu{{odn|Skidmore|1974|s=210}}. Prezydenturę wówczas objął wiceprezydent [[João Goulart]] który jako kandydat lewicy zobowiązał się do przeprowadzenia radykalnych reform społecznych. Zapowiedział wywłaszczenie [[Latyfundium|wielkich latyfundystów]] i podniesienie płacy minimalnej<ref name=bibula>[http://www.bibula.com/?p=62080 Plinio Corrêa de Oliveira – apologeta własności prywatnej] bibula.com.</ref>. Prezydent został obalony w zamachu stanu w kwietniu 1964 roku. Zamach zapoczątkował okres istnienia w Brazylii reżimu wojskowego<ref>Fausto (2005), s. 397.</ref>.
Nowy system miał być przejściowy<ref>Gaspari, A Ditadura Envergonhada, s. 141–142.</ref> jednak szybko zmienił się w dyktaturę<ref>Gaspari, A Ditadura Envergonhada, s. 35.</ref>. Reżim szeroko zastosował represje polityczne względem swoich przeciwników politycznych w tym artystów i dziennikarzy. W opozycji przeciw rządom wojskowym doszło do powstania zbrojnych ruchów partyzanckich<ref>Richard Young, Odile Cisneros, ''Historical Dictionary of Latin American Literature and Theater'', Scare Crow Press 2011, s. 224.</ref><ref>
Po dojściu do władzy lewicy i prezydenta [[Luiz Inácio Lula da Silva|Luli]] Brazylia wychodzi z głębokiego kryzysu ekonomiczno-społecznego, który był wynikiem olbrzymiego [[dług publiczny|długu publicznego]]. Powoduje to pochłanianie znacznej części jej dochodu narodowego. Daje się zauważyć napływ inwestycji oraz znaczący rozwój gospodarczy.
| |||