Ostróda: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Tworzę Szablon:Cytuj
Linia 63:
[[Plik:Osterode Opr.jpg|mały|250px|Fontanna Trzech Cesarzy na rynku w Ostródzie (autorstwa [[Arnold Künne|Arnolda Künne]]), ok. 1895 r.]]
Od 1758 przez cztery lata miasto znajdowało się pod okupacją rosyjską, w 1788 wybuchł największy w historii pożar, który zniszczył zamek i większą część zabudowy. Od 21 lutego do 1 kwietnia 1807 roku na zamku mieszkał cesarz [[Napoleon Bonaparte]] (jego pobyt upamiętniają medal "Napoleon w Ostródzie" i obraz przedstawiający hołd mieszkańców złożony cesarzowi, które znajdują się w zbiorach muzeum w Wersalu){{r|mapa2007}}, w czerwcu tego samego roku kwaterowały tu wojska gen. [[Józef Zajączek|Józefa Zajączka]]. Od 1818 miasto staje się siedzibą powiatu. W latach 1834-1848 pastorem polskiej gminy ewangelickiej był [[Gustaw Gizewiusz]]. W 1855 Karol Salewski założył polską księgarnię, a w 1868 drukarnię, w której wydał 50 książek w języku polskim i 20 roczników kalendarzy.
Mimo lokacji miejskiej do czasu otwarcia w 1852 Kanału Elbląskiego i doprowadzenia linii kolejowej w 1872 roku Ostróda pozostawała miasteczkiem o znaczeniu wyłącznie lokalnym. W 1890 roku powiat ostródzki zamieszkiwały 43 000 [[Polacy|Polaków]]<ref>[http://www.verwaltungsgeschichte.de/osterode.html]</ref>, co stanowiło 62% populacji. W latach 1900-1910 wybudowano kanalizację i wodociąg oraz przeprowadzono gazyfikację<ref name="slownik">{{Cytuj|tytuł = Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN,|data Warszawa= 1998, {{ISBN|isbn = 83-01-12677-9}} s|inni = Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska (red.); Iwona Swenson (red.); Zofia Aleksandrowicz |miejsce = Warszawa |wydawca = PWN |s = 531 |oclc = 830195866 }}</ref>. Po plebiscycie w 1920 Ostróda pozostała w granicach Niemiec. W 1945 roku miasto zostało zajęte przez oddziały 5 armii pancernej gwardii II Frontu Białoruskiego<ref>Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, {{ISBN|83-217-2709-3}}, str. 481</ref>. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] zniszczone zostało 60% zabudowy, w tym 30% budynków mieszkalnych, 11% przemysłowych i 20% obiektów użyteczności publicznej<ref>Miasta polskie w Tysiącleciu, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, t. II, s. 138-139</ref>. Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946<ref>Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. ({{Monitor Polski|rok=1946|numer=44|pozycja=85}}).</ref>.
 
== Demografia ==