Prasa gadzinowa: Różnice pomiędzy wersjami

W czasach [[Otto von Bismarck|Ottona von Bismarcka]] utworzono tajny „fundusz gadzinowy” ([[Język niemiecki|niem.]] ''[[Reptilienfonds]]''), którego celem było pozyskiwanie przychylności dziennikarzy mających rozpowszechniać informacje propagandowe – korzystne z punktu widzenia [[Rozbiory Polski|zaborcy]]. Za pierwszą z takich [[Gazeta|gazet]] w Polsce uchodzi „[[Godzina Polski]]”, wydawany podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] przez proniemieckiego „króla prasy” na [[Śląsk]]u, [[Adam Napieralski|Adama Napieralskiego]]<ref>{{cytuj książkę|autor=[[Henryk Zieliński (historyk)|Henryk Zieliński]]|tytuł=[[:s:Historia Polski (Henryk Zieliński)|Historia Polski 1914-1939]]|wydawca=Ossolineum|miejsce=Wrocław|data=1983|strony=[[:s:Strona:Zielinski Historia Polski-rozdzial1.djvu/033|39]]|isbn=83-04-00712-6}} Według [[Jadwiga Dmochowska|Jadwigi Waydel Dmochowskiej]] gazeta była w Warszawie nazywana „Gadziną Polską”, a potem „gadzinówką” ({{cytuj książkę|autor=Jadwiga Weydel Dmochowska|tytuł=Dawna Warszawa: wspomnienia|wydawca=PIW|miejsce=Warszawa|data=1958|strony=476}}).</ref>.

 

 

== Przypisy ==