|
== Życiorys ==
JakoJuż jako uczeń gimnazjum zainteresował się lotnictwem,. należałNależał do w Polskiego Lotniczego Związku Młodzieży, w którym zdobywał wiedzę lotniczą. W 1924 r1924r. zdał maturę i studiował prawo na [[Uniwersytet Warszawski| Uniwersytecie Warszawskim]]. Będąc studentem rozpoczął wydawanie czasopisma „Młody Lotnik", miesięcznika o tematyce lotniczej, w którym pełnił funkcję redaktora naczelnego i dziennikarza.
W tym czasie czasopismo zyskało dużą popularność i przyczyniło się do rozwoju i popularyzacji sportu lotniczego w Polsce. Osiński był autorem hasła:„''Akademicy na lotnisko''"<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.altair.com.pl/news/view?news_id=8123
| tytuł = Skrzydlata Polska ma 82 lata | opublikowany = altair.com.pl| język = pl | data dostępu = 2018-06-05}}</ref>, pod tym hasłem powstały w Polsce akademickie aerokluby: w Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Wilnie i Gdańsku liczące 339 studentów<ref>Dane z 31 grudnia 1931r., źródło: „Skrzydlata Polska" luty/marzec 1931, str25</ref>.
W 1927 r. był współorganizatorem pierwszego w Polsce Aeroklubu Akademickiego Warszawskiego, którego został wybrany prezesem, i pełnił tą funkcję do 17 listopada 1929r.<ref>{{Cytuj stronę |url =https://www.aeroklub.waw.pl/o-nas/historia/ |tytuł = Historia Aeroklubu Warszawskiego | opublikowany = aeroklub.waw.pl| język = pl | data dostępu = 2018-05-03}}</ref>.
„Młody Lotnik” w 1930 r. przekształcił się w miesięcznik sportu lotniczego „[[Skrzydlata Polska]]" którego redaktorem naczelnym został Osiński i pełnił tą funkcję do 1939 r.. Po wybuchu II wojny światowej w Turcji objął stanowisko sekretarza generalnego wytwórni samolotów zorganizowanej przez Polaków.
=== Sport lotniczy ===
Osiński startował w zawodach lotniczych reprezentując [[Aeroklub Warszawski]]: jako [[Nawigacja|nawigator samolotowy]] brał udział po raz pierwszy w Lubelsko-Podlaskich Zawodach Lotniczych w 1931 r. z pilotem B. Skórzewskim na samolocie [[De Havilland DH.60 Moth]] (4 miejsce)<ref>Skrzydlata Polska nr 2-3 1931r. str40</ref>, w 1933, ponownie z pilotem Robertem Hirszbrandtem, na samolocie [[PZL.19|PZL-19]] zajmujązajął 4 miejsce, w 1934 W Locie Północno-Wschodniej Polski zdobywazdobył I miejsce z pilotem Stefanem Iwanowskim na samolocie [[RWD-5]]<ref>„„Skrzydlata Polska” nr6/1938</ref>. Ukończył kurs pilota balonowego, cywilną licencję otrzymał w 1936 r. W następnym roku wziął udział w [[Krajowe Zawody Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza| IX Krajowych Zawodach Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza]], gdzie startował na balonie Syrena z [[Franciszek Janik|Franciszkiem Janikiem]] ( 5 miejsce). W 1938 r. pilot balonu Jerzy Osiński i pomocnik pilota Walery Nowacki na balonie „Wisła” Aeroklubu Warszawskiego startuje w I Zawodach Balonowych Juniorów organizowanych przez Akademicki Aeroklub Warszawski. Pokonując 300 km w czasie 15 godz 25 min zdobył I miejsce<ref>Marek Matuszelański, ''Sport balonowy w Polsce w okresie międzywojennym'' str69</ref>.
Skrzydlata Polska” nr6/1938</ref>. Ukończył kurs pilota balonowego, cywilną licencję otrzymał w 1936 r., w następnym roku bierze udział w [[Krajowe Zawody Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza| IX Krajowych Zawodach Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza]] gdzie startował na balonie Syrena z [[Franciszek Janik|Franciszkiem Janikiem]] ( 5 miejsce). W 1938 r. pilot balonu Jerzy Osiński i pomocnik pilota Walery Nowacki na balonie „Wisła” Aeroklubu Warszawskiego startuje w I Zawodach Balonowych Juniorów organizowanych przez Akademicki Aeroklub Warszawski. Pokonując 300 km w czasie 15 godz 25 min zdobywa I miejsce<ref>Marek Matuszelański, ''Sport balonowy w Polsce w okresie międzywojennym'' str69</ref>.
=== Okres powojenny ===
Po zakończeniu wojny wracawrócił do kraju, gdzie aktywnie działadziałał w Aeroklubie Warszawskim. W 1946 r. w Warszawie na [[Lotnisko Mokotowskie|polu Mokotowskim]] odbyły się, pierwsze po zakończeniu II wojny światowej w Polsce zawody [[Modelarstwo lotnicze|modeli latających]] zorganizowane przez Jerzego Osińskiego,. wW tych zawodach uczestniczyło 100 modelarzy i 200 modeli <ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.modelarze-krosno.xq.pl/historia-02.htm |tytuł = Wzlot młodych skrzydeł| opublikowany = modelarze-krosno.xq.pl| język = pl | data dostępu = 2018-05-10}}</ref>.
Podczas tworzenia [[Liga Lotnicza|Ligi Lotniczej]] w 1946 roku był przewodniczącyprzewodniczącym Komisji Sportowej w komitecie organizacyjnym, w którym znajdowali się reprezentanci czołowych organizacji społecznych, zawodowych i młodzieżowych działających w kraju <ref>Zygmunt Kozak ''
Organizacja i działalność Ligi Lotniczej w latach 1946-1950'', str5</ref>. W 1947 r. na XVI Walnym Zgromadzeniu członków Aeroklubu Warszawskiego po raz drugi został wybrany prezesem i pozostał nim do 17 stycznia 1955r. Jako wykładowca pracował na [[Politechnika Szczecińska|Wyższej Szkole Inżynierskiej w Szczecinie]]{{fakt|data=2018-06}}. W 1952 r. opracował podręcznik „Transport Lotniczy” wydany przez Wydawnictwa Komunikacyjne. W tym samym roku otrzymał pracę w Departamencie Lotnictwa Cywilnego Ministerstwa Komunikacji na stanowisku kierownika planowania, następnie objął stanowisko kierownika działu ekonomicznego w Krajowym Związku Transportu. W 1956 r. zostaje wybrany prezesem [[Warszawski Klub Seniorów Lotnictwa|Klubu Seniorów Lotnictwa]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.biuletyn.pw.edu.pl/Kultura-i-Tradycja/Historia-pomnika-Akcji-V-1-i-V-2-przed-gmachem-WEiTI-PW?&cookiedec=r |tytuł = Historia pomnika „Akcji V-1 i V-2” przed gmachem WEiTI PW| opublikowany = biuletyn.pw.edu.pl| język = pl | data dostępu = 2018-06-05}}</ref>.
[[Międzynarodowa Federacja Lotnicza]] w 1977 roku wyróżniła Osińskiego dyplomem [[Paul Tissandier|Paula Tissandiera]] za wyjątkowy wkład w dziedzinie lotnictwa.
| 