Antonina Latinik-Rieger: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 30:
28 czerwca 1932 wyszła za mąż za Andrzeja Riegera (1906–1940), prokuratora i podporucznika rezerwy [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], syna [[Roman Rieger|Romana Riegera]]. Ślub odbył się w [[Kościół św. Anny w Krakowie|kościele św. Anny w Krakowie]], a następnie z racji na wyznanie męża przeniesiono uroczystość do [[Kościół św. Marcina w Krakowie|ewangelickiego kościoła św. Marcina]]. Mieli dwóch synów: [[Janusz Rieger|Janusza]] (ur. 1934) i Jerzego (ur. 1938). Wakacje spędzali zazwyczaj z dziećmi nad morzem w [[Jastarnia|Jastarni]], w dworze w [[Tryńcza|Tryńczy]] nad Wisłokiem wraz z rodzicami Niny, albo w [[Drohobycz]]u wraz z rodziną jej siostry Anny Latinik-Popiel<ref name=zapiski />.
 
Po niemieckiej agresji na Polskę we wrześniu 1939 Andrzej Rieger starał się dotrzeć do punktu zapasowego swojego pułku na Wołyniu (z obaw o represjonowanie przez Niemców rodzin oficerów podróżował wraz z żoną i synami). 14 września 1939 Antonina rozłączyła się z mężem w [[Turzysk|Turzysku]] pod Kowlem Antonina rozłączyła się z mężem i przeniosła wraz z synami do Krakowa, do mieszkania swoich rodziców. Andrzej Rieger zameldował się w komendzie garnizonu w [[Łuck|Łucku]], potem w komendzie w [[Równe]]m, dostał skierowanie do [[Ostróg (miasto)|Ostroga]]. 17 września 1939 zgłosił się do koszar [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]] i został aresztowany przez Sowietów<ref>''Zapiski z Kozielska...'', ibid., s. 31.</ref>. Padł ofiarą [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/16654| tytuł = Andrzej Rieger| data dostępu = 2013-06-30 | autor = Piotr W. Kochański| opublikowany = ogrodywspomnien.pl| praca = | data = 2010-03-14| język = pl}}</ref>, został zamordowany w [[Katyń|Katyniu]] 23 lub 24 kwietnia 1940.
 
Podczas [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]], od kwietnia 1940 do kwietnia 1944, Antonina Latinik pracowała w Instytucie Rozrachunkowym (''Verechnungsinstitut'') w Krakowie jako stenotypistka. Współpracowała z [[Armia Krajowa|Armią Krajową]] przepisując na maszynie tajne instrukcje, które przechowywała niekiedy w piecu kaflowym w swoim mieszkaniu. UtrzymywałaZe strukturami podziemnymi utrzymywała kontakt przez dowódcę podchorążówki AK, którego jej synowie zapamiętali jako „pana Iga”<ref name=zapiski />.
 
Od maja do grudnia 1944 pracowała w Centralnym Biurze Fabryki Sukna Rakszawa jako sekretarka. Po zakończeniu wojny pracowała m.in. jako księgowa w Banku Gospodarstwa Spółdczielczego, w Banku Rolnym oraz jako kierownik komórki księgowości w [[Narodowy Bank Polski|Narodowym Banku Polskim]]. Przez kilkadziesiąt lat – od 1969 aż do śmierci w 1989 roku – pracowała jako urzędnik w Kurii Metropolitalnej w Krakowie przy [[Ulica Franciszkańska w Krakowie|ul. Franciszkańskiej]] 3<ref name=lekzapiski /><ref name=zapiskilek />.
 
Została odznaczona krzyżem [[Pro Ecclesia et Pontifice]].
 
Zmarła 18 października 1989. Została pochowana w grobowcu rodzinnym na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]] w Krakowie.
 
== Publikacje ==
* Latinikówna A., ''Über die Architektur der Knochenspongiosa'', Cracovie 1932. Extrait du Bulletin de l'Académie Polonaise des Sciences et des Lettres. Classe de Médicine, s. 63–75.
 
== Przypisy ==
Linia 46 ⟶ 49:
[[Kategoria:Polscy szermierze]]
[[Kategoria:Szermierze AZS Kraków]]
[[Kategoria:OdznaczeniPolscy Medalemnauczyciele Prowychowania Ecclesia et Pontificefizycznego]]
[[Kategoria:Polscy nauczyciele geografii]]
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Medalem Pro Ecclesia et Pontifice]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1906]]