Oryginalne spojrzenie na kulturę utrzymane w tym nurcie przedstawili też [[Charles Wright Mills]] i [[George Seldes]]. Charles Wright Mills (''Elita władzy'' 1961) potępił elity „bogactwa i władzy”, które jego zdaniem za pomocą mass mediów manipulują społeczeństwem tak, że zmienia się ono w bierne, bezwolne masy. Jego zdaniem kultura popularna rozpowszechnia pewne ''mechanizmy władzy'', które przenikają do „wnętrza” społeczeństwa i sprawiają, że jednostki jedynie odbierają komunikaty, stając się przy tym niezdolne są do jakichkolwiek form oporu czy sprzeciwu wobec treści, jakie są im przekazywane.
Echa takiego podejścia widoczne są też w podejściu [[Postmodernizm (filozofia)|postmodernizmu]]. Teoretycy postmodernizmu zdają się powtarzać obawy, jakie wcześniej artykułowała frankfurcka szkoła krytyczna. Spojrzenie postmodernistów na kulturę popularną jest jednak swoiste. Po pierwsze nadają oni szczególne znaczenie [[środki masowego przekazu|mass mediom]] (zob. tezteż [[medioznawstwo]]). Mass media w teoriach postmodernistów już nawet nie stanowią krzywego zwierciadła społeczeństwa – one same z siebie definiują i [[konstrukcjonizm społeczny|konstruują społeczeństwo]] i panujące w nim stosunki. Postmoderniści wskazują dalej, że dominacja mass mediów, szybkość i zasięg współczesnej komunikacji doprowadziła do zaburzenia tradycyjnego poczucia czasu i przestrzeni a [[konsumpcja]] zajęła współcześnie miejsce, jakie [[marksizm|marksiści]] przypisywali wcześniej [[produkcja|produkcji]]. To właśnie do konsumpcji sprowadza się dziś kultura popularna. Konsumpcja natomiast w świecie zdominowanym przez media to zasadniczo konsumpcja powierzchownych znaków i obrazów, a nie faktycznej użyteczności czy głębszych wartości, jakie mogłyby się wiązać z takimi znakami (zob. też [[konsumpcjonizm]]). Ponieważ upadły wszystkie metanarracje wszystko jest względne, relatywne i dlatego też nie ma niepodważalnych kryteriów, które pozwalałyby na oddzielenie sztuki od kultury popularnej (szczególnie duży wkład w wypracowanie takiego postmodernistycznego obrazu świata miał [[Jean Baudrillard]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Troszyński |imię = Marek |autor link = |tytuł = Kultura popularna – emancypacja czy zniewolenie?, [w:] Marian Golka (red.) Od kontrkultury do popkultury |wydawca = Wydawnictwo Fundacji Humaniora |miejsce = Poznań |rok = 2002 |strony = 63 |cytat = Baudrillard media obarcza winą za powstanie społeczeństwa mas. Jest ono skutkiem „ekstazy komunikacyjnej”, nadmiaru informacji napływających ze wszystkich stron. Efektem tego jest „bierność, pasywność i apatia” jednostek}}</ref>). Spory rozgłos zyskał też polski socjolog [[Zygmunt Bauman]], który od lat publikuje prace filozoficzne utrzymane w nurcie postmodernizmu, komentując też przy okazji współczesne przejawy kultury popularnej (zob. np. książkę ''Bauman o popkulturze'').
==== Sceptyczne podejście do krytyk kultury popularnej ====
