7 Dywizja Piechoty (II RP): Różnice pomiędzy wersjami

** [[25 Pułk Piechoty (II RP)|25 Pułkpułk Piechotypiechoty]]

** [[26 Pułk Piechoty (II RP)|26 Pułkpułk Piechotypiechoty]]

** [[11 Pułk Piechoty (II RP)|11 Pułkpułk Piechotypiechoty]]

** [[27 Pułk Piechoty (II RP)|27 Pułkpułk Piechotypiechoty]]

Po zakończeniu [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny z bolszewikami]] dywizja przeszła na „stopę pokojową”. Rozformowano brygady piechoty i brygadę artylerii oraz dywizyjne pododdziały broni i służb. Ze składu dywizji wyłączono 11 Pułkpułk Piechotypiechoty i podporządkowano go dowódcy [[23 Górnośląska Dywizja Piechoty|23 DP]].

* [[25 Pułk Piechoty (II RP)|25 Pułkpułk Piechotypiechoty]] w [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie Trybunalskim]]

* [[27 Pułk Piechoty (II RP)|27 Pułkpułk Piechotypiechoty]] w [[Częstochowa|Częstochowie]]

* [[74 Górnośląski Pułk Piechoty|74 Górnośląski pułk piechoty]] w [[Lubliniec|Lublińcu]]

* [[7 Pułk Artylerii Lekkiej (II RP)|7 Pułkpułk Artyleriiartylerii Lekkiejlekkiej]] w Częstochowie

* Kadra Batalionubatalionu Zapasowegozapasowego 74 Pułkupułku Piechotypiechoty w Piotrkowie Trybunalskim

* [[25 Pułk Piechoty (II RP)|25 Pułkpułk Piechotypiechoty]]

* [[27 Pułk Piechoty (II RP)|27 Pułkpułk Piechotypiechoty]]

* [[74 Górnośląski Pułk Piechoty|74 Górnośląski pułk piechoty]]

* [[7 Pułk Artylerii Lekkiej (II RP)|7 Pułkpułk Artyleriiartylerii Lekkiejlekkiej]]

* [[7 Dywizjon Artylerii Ciężkiej|7 dywizjon artylerii ciężkiej]] typ II z plutonem taborowym nr 7

* [[7 Batalion Saperów (1939)|7 Batalionbatalion Saperówsaperów]] (Ośrodek Sapersko-Pionierski 7 DP)

* [[Batalionbatalion ON "Kłobuck"]] – kpt. Stanisław Ostaszewski

Kadra 4 Dywizjonu Taborów w [[Łęczyca|Łęczycy]] miała zmobilizować dla 7 DP, w I rzucie mobilizacji powszechnej dowództwa grup marszowych służb typ II nr 401 i 402, kolumny taborowe parokonne nr 405, 406, 407 i 408 oraz pluton taborowy nr 431. Mobilizacja została przerwana z uwagi na postępy [[Wehrmacht]]u. Brak danych czy, a jeżeli tak to, które z wymienionych wyżej pododdziałów zostały wystawione. Pozostałe pododdziały taborów zostały zmobilizowane, w mobilizacji alarmowej przez Kadrę Batalionu Zapasowego 74 Pułkupułku Piechotypiechoty w Piotrkowie Trybunalskim. Bataliony marszowe pułków piechoty miały zostać zmobilizowane dopiero w II rzucie mobilizacji powszechnej. Pododdziały sanitarne dywizji, z wyjątkiem kompanii sanitarnej, mobilizował 4 Szpital Okręgowy w Łodzi. Kompania łączności 7 DP zmobilizowała wszystkie pododdziały łączności dywizji.

Po południu – okrążone w lasach w rejonie [[Złoty Potok (województwo śląskie)|Złotego Potoku]] – oddziały polskie podjęły próbę przebicia się przez pierścień okrążenia. Natarcie, wspierane przez artylerię, było w początkowej fazie skuteczne; kawaleria dywizyjna uderzająca z Janowa w kierunku [[Bystrzanowice|Bystrzanowic]] spowodowała nawet panikę niemieckiego sztabu 2 Dywizji Lekkiej. Jednakże ogień z broni maszynowej wspierany działami czołgów okazał się decydujący. Zdziesiątkowany 74 pp zmuszony był do pozostania w okrążeniu. Wieczorem oddziały 7 DP podjęły jeszcze jedną próbę wyrwania się z okrążenia dwoma zgrupowaniami. Pierwsze, złożone z części 74 pp, resztek kawalerii dywizyjnej i batalionu saperów pod ogólnym dowództwem płk Wacława Wilniewczyca, zdołało wyrwać się z okrążenia. Dnia 5 września dotarło ono na do Kielc. Kompania piechoty i pluton saperów, dowodzone przez płk Wilniewczyca stoczyły walkę na przedpolach Kielc z oddziałami 2 DLek. W walce tej zginęło 40 żołnierzy, a 60 odniosło rany. Następnie zgrupowanie to włączono do III batalionu [[154 Pułk Piechoty (II RP)|154 PPpp]] [[Grupa pułkownika Glabisza|Grupy płk Glabisza]]. Po ciężkich walkach w okolicy Wiśniówki 6 września ze 154 PPpp sformowano w nocy z 6 na 7 września w okolicy Skarżyska-Kamiennej batalion zbiorczy i podporządkowano go [[3 Dywizja Piechoty Legionów|3 DP]]. Natomiast drugie zgrupowanie, kierowane przez zastępcę dowódcy 74 pp, ppłk dypl. Stanisława Wilimowskiego, wraz z dowództwem 7 DP poniosło olbrzymie straty i nie było już zdolne do dalszej walki. Przed południem 4 września resztki okrążonych jednostek w rejonie na płn.-zach. od Janowa złożyły broń. Zgrupowanie 27 pp, pod dowództwem ppłk. B. Panka oraz 25 pp - ppłk. A. Świtalskiego, wykrwawione w nocnych bojach, podczas starcia pod Ligotą Gawronną i [[Drochlin (województwo śląskie)|Drochlin]]em zostały rozbite.

* I bateria 7 Pułkupułku Artyleriiartylerii Lekkiejlekkiej, część I batalionu 25 Pułkupułku Piechotypiechoty, luźne grupy z 27 Pułkupułku Piechotypiechoty oraz żołnierze [[Batalion ON "Kłobuck"|Batalionu ON "Kłobuck"]]. Pododdziały te dotarły w dniu 5 września do pozycji obronnych [[36 Dywizja Piechoty (II RP)|36 Dywizji Piechoty]] nad rzeką Czarną. Sformowano z nich w lesie koło miejscowości Niebo batalion zbiorczy. Walczył on w pasie obrony 165 Pułkupułku Piechotypiechoty.

* Resztki 74 Pułkupułku Piechotypiechoty i kawaleria dywizyjna dotarła 5 września do Kielc.

* Część III batalionu 27 Pułkupułku Piechotypiechoty przedostała się w rejon Gór Świętokrzyskich

* Część III batalionu 25 Pułkupułku Piechotypiechoty tj. ok. 150 żołnierzy dołączyła w Solcu do Armii Kraków„Kraków”

* I batalion 74 Pułkupułku Piechotypiechoty ok. 300 żołnierzy dotarł w rejon Ciepielowa, gdzie wziął udział w walce z niemieckimi jednostkami zmotoryzowanymi. Oddział polski został tutaj okrążony i po śmierci dowódcy majora Józefa Pelca złożył broń. Po bitwie oddziały podpułkownika Wessel'a w lesie Dąbrowa dokonały mordu na ok. 150 polskich żołnierzach.