Terenc Toçi: Różnice pomiędzy wersjami

Syn Paolo i Anny Marii{{r|balcani}}. W latach 1894-1899 uczył się kolegium św. Adriana w [[San Demetrio Corone]] w [[Kalabria|Kalabrii]], specjalizując się w prawie{{r|balcani}}. W młodości pracował jako dziennikarz i wiele podróżował. W latach 1908-1909 odbył podróż z [[Buenos Aires]], przez [[Montevideo]] do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] i [[Filadelfia|Filadelfii]]{{r|elsie}}. W czasie podróży spotykał się z lokalnymi społecznościami [[Albańczycy|Albańczyków]], przekonując ich do poparcia idei niepodległości Albanii{{r|elsie}}. W 1910 uzyskał poparcie Rady Albańczyków we [[Włochy|Włoszech]], aby wyjechać do Albanii i przygotowywać tam powstanie zbrojne. 26 kwietnia 1911 zebrał w Oroshu przywódców [[Mirdyci|Mirdytów]] i proklamował niepodległość ziem albańskich{{r|elsie}}. Na maszt została wciągnięta flaga rodu Kastriotów, a kilka dni później powstał pierwszy rząd tymczasowy, na czele którego stanął Toçi{{r|mirdita}}. Nadzieje na to, że z pomocą Albańczykom przybędą oddziały włoskie, dowodzone przez gen. [[Ricciotti Garibaldi|Ricciotti Garibaldiego]] (spokrewnionego z z Toçim) pozostały niezrealizowane i po kilku dniach krainę Mirdytów opanowały jednostki osmańskie. W 1911 Toçi powrócił do Włoch, gdzie zajął się wydawaniem czasopisma ''La Rivista dei Balcani''{{r|elsie}}.